Les modeles de financement du processus d`industrialisation des pays emergents: le cas de la Turquie

Abstract

Türkiye'nin sanayileşme süreci, Avrupa Birliği örneğinde olduğu gibi, uluslararası pazarlarla bütünleşme eğilimi finansal ve endüstriyel bağımlılığı arasında çok ilginç bir durum arzetmektedir. 1980'den beri üretimde önemli sektörlerin büyük bölümünde dönüşümü sağlamıştır. Bununla birlikte son yirmi yılda, krizlerin damgasını vurduğu bir sürece katlanmıştır. Özellikle de 1990'dan beri istikrarsızlık-kriz-büyüme-kriz kısır döngüsü içerisinde bulunmaktadır.Günümüz Türkiye'si, uluslararası pazarlarla olan bütünleşmesini büyük ölçüde tamamlamış bulunmaktadır. Bununla beraber, 2000'lerin ilk on yılındaki Türkiye, sanayileşme sürecinin uzun aşamalrından birini bu sürecin gerektirdiği finansal araçlara sahip olmadan gerçekleştirmiş olan bir ülke görünümü vermektedir.

The industrialization process of Turkey and the financial modals of this process reflect an interesting situation in terms of international marketing integration and financial and industrial dependency, tendency towards foreigners as in the EU example. Turkey has succeeded in sector-specific transformation from agricultural production to industrialization to a large extent. Nonetheless, in a 20-year-process which is marked by financial crises especially has gone on for a long time since 90s in an inconsistency - crises - inconsistency vicious circle. Turkey is a country which has accomplished the process of international marketing integration. Also, in the first decade of 2000s Turkey passed the long phases of industrialization process deprived of suitable financing tools for itself.