Dinamik oyun teorisi yaklaşımı ile aile içi şiddetin modellenmesi
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Bu tezde iktisatçıların aile içi şiddet yazınına yaptıkları teorik katkılar incelenmiş ve bunların ışığında oyun teorisinden yararlanarak şiddeti konu alan modeller geliştirilmiştir. İlk bölümde aile içi şiddete ilişkin kısa bir bilgi verildikten sonra iktisatçıların konuya yaklaşımları özetlenmiştir. Teorik ve uygulamalı iktisadi çalışmalar kadının ekonomik şartlarının şiddet görme riskini etkilediğini göstermektedir. Bu bulguyu destekler nitelikte ikinci bölümde kadının evlilikten bağımsız kaynaklarının önemini vurgulayan bir model sunulmuştur. Eşinin şiddete eğilimi ve dolayısıyla uzun dönemde evliliğinin kalitesi hakkında kesin bilgi sahibi olmayan bir kadın yeterli ekonomik güce sahip değilse şiddet görebilmektedir. Kadının güçlenmesi ile evlilik dışı seçeneklerinin artması aile içi şiddeti azaltacaktır. Üçüncü bölümde bir toplumdaki aile içi şiddet oranının zaman içindeki değişimini şiddetin nesilden nesle taşınma dinamikleri ile açıklayan bir model üzerinde durulmuştur. Modelde eğitim seviyesinin artması sonucunda şiddetin azalacağı gösterilmiştir. Üniversite eğitiminin yaygınlaşmasıyla bireylerin şiddete karşı tutumları değişmektedir. Ayrıca modelde aile içi şiddet oranı ile erkeklerin evde şiddet kullanma olasılıkları arasındaki olası bir ilişkinin sonuçları araştırılmıştır. Bu durumda şiddete karşı erken ve etkili kampanyalar yürütülmesi aile içi şiddet oranının daha hızlı ve daha çok düşmesini sağlayacaktır. The aim of this thesis is to review the contributions of economists to the domestic violence literature and to build game theoretical models about violence in the light of these contributions. The first section summarizes the approach taken by economists after providing a short introduction to domestic violence. Theoretical and empirical economic studies point to a causal relationship between women?s economic conditions and their risk of experiencing domestic violence. In line with this finding, the second section presents a model that underlines the importance of a woman?s own resources independent of her husband. A woman who is uncertain about her husband?s attitude to violence and, thus, the quality of her marriage in the long term might experience violence if she doesn?t have enough economic power. Women?s empowerment would decrease domestic violence by increasing their out of marriage options. The third section introduces a model that explains the persistence of domestic violence over time by the mechanism of intergenerational transfer of violence. It is shown that rising educational levels decrease domestic violence. The spread of university education would change individuals? attitude to violence. Moreover, the model is used also to investigate the results of a possible link between the rate of domestic violence and men?s probability of using violence at home. In this case, implementing early and effective programs against violence would cause a more pronounced fall in the rate of domestic violence over a shorter time period.
Collections