Rekreasyon bölümünde okuyan öğrencilerin yaşam doyumlarının, boş zaman tutumlarına etkisinin incelenmesi (Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi örneği)
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Bu araştırma; 2018-2019 yılları arasında rekreasyon bölümünde okuyan öğrencilerin yaşam doyumlarının boş zaman tutumlarına etkisini incelemek için ele alınmıştır. Araştırmanın örneklemi için Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesinde okuyan 18-28 yaş aralığındaki 200 kişiye ulaşılmış bunlardan yanlış doldurulmuş ve uygun olmayan anketler çıkarılarak 100 erkek 54 kadın olmak üzere toplam 154 kişi üzerinden çalışma yürütülmüştür. Araştırma verileri toplamak için hazırlanan anket formunda çeşitli tanımlayıcı demografik sorular, 1985 yılında Diener tarafından geliştirilmiş, 1991 yılında Köker tarafından Türkçeye uyarlanmış Yaşam Doyum Ölçeği ve Ragheb ve Beard (1982) tarafından geliştirilen Türkçe uyarlaması Akgül ve Gürbüz (2010) tarafından yapılan Serbest Zaman Değerlendirme kullanılmıştır. Araştırma analizleri için SPSS 24.00 istatistiksel paket programı kullanılmıştır. Tanımlayıcı istatistikler, aritmetik ortalama, standart sapma, frekans ile birlikte verilmiştir. Katılımcıların demografik değişkenlere bağlı değerlerinin karşılaştırılmasında bağımsız t testi, ikiden fazla grupların karşılaştırılmasında varyans analizi testi (ANOVA), çoklu karşılaştırmalar için ise Tukey test analizi kullanılmıştır. Yaşam doyumu ve boş zaman tutumu arasındaki ilişkiye bakmak içinde Korelâsyon analizi yapılmıştır. Uygulanan testlerde anlamlılık düzeyi (p<.05), (p<.001) olarak alınmıştır. Elde edilen bulgular doğrultusunda araştırmada yer alan grupların yaşam doyumlarının cinsiyete ve yaşlarına göre anlamlı bir farklılık göstermediği, fakat farklı sınıf düzeylerinde bulunan katılımcıların yaşam doyumları arasında anlamlı bir farklılık olduğu tespit edilmiştir. Katılımcıların boş zaman tutumlarının ise yaşa, cinsiyete ve sınıf düzeyine göre anlamlı bir farklılık göstermediği tespit edilmiştir. Korelasyon analizi sonuçlarına göre ise yaşam doyumu ve boş zaman tutumları arasında anlamlı ve pozitif yönde bir ilişkinin olduğunu göstermektedir. Sonuç olarak; katılımcıların yaşam doyumları ve boş zaman tutumları arasında pozitif yönlü ve anlamlı bir ilişki olduğu görüldüğü dolasıyla kişilerin yaşam doyumu ve boş zaman tutumları birlikte azalmakta veya artmakta olduğu görülmüştür. The purpose of this study to examine the effects on leisure attitudes of life satisfaction levels of students who are on recreation department in 2018-2019. Initially, the investigation was studied on 200 people but, from the 200, 154 people (100 of them are male and 54 of them female) who are between the ages of 18-28 and from Muğla Sıtkı Koçman University, were taken into consideration. The survey used for the study includes descriptive demografic questions, The Satisfaction with Life Scale which was developed by Diener (1985), adapted in Turkish by Köker (1991) and Leisure Attitude Scale which was developed by Ragheb and Beard (1982), adapted in Turkish by Akgül and Gürbüz (2010). SPSS 24.00 statistical packet programme was used for study analysis.descriptive statistics are given with arithmetic mean, standard deviation and frequency. Independent t test was used for comparing values depend on demographic variables of participants. Then t-test, analysis of variance (ANOVA) was used for comparing groups consisted of a minumum of two. Lastly, Tukey test was also applied for multiple comparisons. Correlation analysis was used for understanding the relationship between life satisfaction level and leisure attitudes. Significance level was obtained; - (p<.05), (p<.001) on the tests.The findings of the study showed that there were no significant difference in the life satisfaction levels of groups according to their gender and ages), but there were significant difference in the life satisfaction levels of group according to their grades. To examine the relationship between life satisfaction levels and leisure attitudes, correlation analysis was used. The results of analysis showed that there was rational and positive relationship between life satisfacton levels and leisure attitudes. In the manner of gender, age and grade, the correlation coefficient of rational and positive relationship between life satisfaction levels and leisure attitudes, there was no significant changes. In conclusion, the results showed that there were positive and rational relationship between life satisfaction levels and leisure attitudes. In detail, life satisfaction levels and leisure attitudes of people had direct connection which can be explained by the fact if life satisfaction level is high that means the ability of recreation level is also inflated.
Collections