Examining the qualities of the homeroom teacher/student relationship

Abstract

Bu vaka örneği araştırmasının amacı Ankara'da bir özel Türk okulunda öğrenci/sınıf öğretmen ilişkisinin özelliklerini araştırmaktır. Araştırma soruları TPS'teki öğrenci/sınıf öğretmenlerinin özelliklerinin çalışılması ve gelişen bir duygusal destek programında sınıf öğretmenlerinin rolü üzerine odaklanmıştır. Katılımcılar, 2010-2011 okul yılında altıncı sınıftan sekizinci sınıfa kadar olan sınıflardaki, çoğunluğu Türk öğrencilerden oluşan 142 kişi ve 2011-2012 okul yılında, çoğunluğu Türk olan 151 öğrencidir. Bu sınıflardaki öğrencilerin onaltısı farklı kültürlerden gelmektedir. Sınıf öğretmenlerinin, önemli sayıda bir kısmı Türk olmakla beraber, genellikle uluslarası öğretmenler olup çoğu Kuzey Amerika'dan gelmiştir. 36 kapalı uçlu sorudan oluşan anket cevap almayı ve simetrik bir aynı fikirde ve aynı fikirde olmayan ölçek üzerinde anlaşma ve karşıtlık derecesini belirlemekte kullanılmıştır. Kullanılan anket `öğrenci-öğretmen ilişkisini ölçümü' nden (Creasey, Jarvis, & Knapcik, 2009) uyarlamıştır. Anket, Mayıs 2011, Eylül, 2011 ve Ocak 2012'de uygulanmıştır. Bütün verinin analiz edilmesi sonucunda, TPS'teki duygusal yardım programının etkili olduğu, öğrencilerin çoğunun öğretmenlerine bağlı hissettikleri ortaya çıkmıştır. Endişe düzeyi genellikle düşük çıkmıştır. TPS'teki sınıf öğretmenleri, öğrencilerine bağlı hissetmektedirler ve öğrencilerle yakın çalışmanın stres ve kaygıyı azalttığını düşünmektedirler. Bununla birlikte verideki eğilim, akademik yıl ilerledikçe, bağlılıkta azalma ve endişede artışa işaret etmektedir. Bu araştırmanın bulguları göstermektedir ki, TPS'teki duygusal destek programının, tam gücüyle çalışabilmesi için, bir takım değişiklikler yapılması gerekebilir.

The purpose of this case study was to examine the characteristics of the student/homeroom teacher relationship at the Turkish Private School (TPS) in Ankara, Turkey. The research questions focussed on examining the qualities of the student/homeroom teacher relationship at TPS and the role that homeroom teachers played in an evolving pastoral care programme. The participants consisted of 142 predominantly Turkish students enrolled in grades six through eight in the 2010 ? 2011 academic year and 151 predominantly Turkish students during the 2011 ? 2012 academic year. Sixteen of the students in these grades were from a different cultural background. Homeroom teachers were predominantly international, mostly from a North American background, although there were a significant number of Turkish homeroom teachers. The questionnaire used to gather data consisted of 36 closed ended questions designed to illicit a response and specify the level of agreement or disagreement on a symmetric agree or disagree scale. The questionnaire used was adapted from 'A measure to assess student-instructor relationships' (Creasey, Jarvis, & Knapcik, 2009). The questionnaire was administered in May 2011, September 2011 and January 2012. Examination of the overall data suggests that the pastoral care programme at TPS is an effective one, with most students feeling connected to their homeroom teachers. Levels of anxiety were generally low. Homeroom teachers at TPS felt connected to their students and were working closely with their students to reduce stress and anxiety, however, the trend in the data seems to suggest a decrease in connectedness and an increase in anxiety over the academic year. The findings of this research suggest that the pastoral care programme at TPS could undergo a number of changes, to live up to its full potential.