Understanding faculty development: A qualitative typology of services and purposes

Abstract

Öğretim üyesi gelişimi veya öğretme-öğrenme merkezleri kavramları yüksek öğretim bağlamında 1950'li yılların sonlarından beri tüm dünyada önem kazanmaktadır. Sunmuş oldukları hizmetler de teori ve uygulama anlamında yüksek öğretimdeki değişen talep ve ihtiyaçlar doğrultusunda zaman içinde değişim göstermiştir. Öğretme-öğrenme merkezleri girişimleri ve önerilen öğretim üyesi yetiştirme programları tüm dünyada yıllardır araştırma konusu olsalar da, Türkiye'de nispeten yeni kavramlardır ve kullanım alanları kısıtlıdır. Buna rağmen bu tür programları yıllardır uygulamakta olan üniversitelerin deneyimlerinden öğrenilecek çok şey vardır. Bu çalışmanın amacı öğretim üyesi yetiştirme programları tarafından sunulan hizmetlerin, kendi web siteleri üzerinden çapraz durum incelemesi yapılarak ve Lee'nin hizmet sınıflandırması ve Robertson akademisyen geliştirme misyonlarını baz alarak incelemektir. Araştırmacı US World News and Rankings' in 2016 verilerine göre dünyanın en iyi yirmi sekiz üniversitesinin öğretme-öğrenme merkezlerinin internet sitelerini incelemiş böylelikle ana ve alt hizmetleri, süreleri, hedeflenen kitleyi ve her bir ana hizmetin amacını ortaya koymayı hedeflemiştir. Sonuçlar hedeflerin tipolojik sınıflandırılmasının gelişimini de mümkün kılmıştır. Bulgular en iyi üniversitelerin uygulamaları hakkında bilgi sunmakta ve dolayısıyla da Türkiye'deki program geliştiriciler için bir model ortaya koymaktadır.

The concept of faculty development, or teaching-learning centers, has been gaining importance around the world since late 1950s in the context of higher education. Their services and offerings have been changing in theory and implementation in time due to the changing needs and demands in higher education. Despite the fact that teaching and learning center initiatives and proposed models of faculty development have been researched for many years, the concept of faculty development is relatively new within the context of Turkey, and its practice is limited. However, there is a lot to learn from the experiences of the universities which have been implementing such programs for years. The purpose of this study is to explore the services offered by faculty development centers through the cross-case analysis of their web sites by using Lee's (2010) categorization of services and Robertson's classifications of faculty development missions as lenses. The researcher used cross-case analysis to explore the web sites of teaching-learning centers of the top twenty-eight universities according to the US World News and Rankings in 2016 so as to determine the main services, sub-services, duration, target audiences as well as the purposes of main services. The results yielded to the development of the typological classification of the purposes. Findings provide insights to the practices of the best universities and therefore enable a model for future developers in Turkey.