Türkiye`de yasal ve yönetsel sistematik içinde toplu konut olgusu

Abstract

ÖZET Gelişmekte olan ülkelerde yoğun nüfus artışıyla birlikte, hızlı kentleşmenin yaşandığı bilinmektedir. Bu durum ülkelerin sosyo-kültürel, sosyo-ekonomik yapılarıy la paraleldir. Türkiye'de de son otuzbeş yıllık dönemde yoğun kentsel nüfus artışı yaşanmaktadır. Kentsel nüfus beş katına çıkmış, ülke nüfusunun yarısına ulaşmıştır. Yüzyılın sonunda toplam nüfusun dörtte üçü, yaklaşık elli milyon insanın kentlerde yaşayacağı tahmin edilmektedir. Yalnızca kentleşmenin önümüzdeki yirmi yıllık dönemde doğuracağı yeni konut gereksinmesi, bugünkü kentsel konut stoğumuzun iki katma eşittir. Bugün Türkiye'nin kentsel alanlarla karşı karşıya kaldığı konut sorunu büyük boyutlara ulaşmıştır. Toplu konut da yoğun kentleşmeyle yaşanan kentsel konut açığına çözüm arayışının bir yöntemidir. Konunun yalnızca bireylere fizik-mekan sağlamadan öte, bir sosyo-ekonomik ve politik olgu olduğu ve ülke kalkınma politikaları ve erekleri, siyasi, sosyal ve ekonomik yapısı ile ilişkileri unutulmamalıdır. Bu ilişkiler bağlamında, konu gerek yasal ve örgütsel yapısı gerekse uygulama aşamaları ve sorunları kesintisinde irdelenmelidir. IV

ABSTRACT It is known that developing countries has an increasing urbanisation ratio as compared to the uncontrolled increased population. This process is paralel with the socio-economic and socio-cultural structer of the city. The population of Turkey has continously been increasing during the last 35 years. Urban population has moltiplyed to five times what it wat 35 years ago. It is estamated that at the end of this century the three fourth of the population, almost fifty million people will be living in cities. The need of housing that will rise due to this increase in urbanisation in 20 years will be equar to todays housing facilities. Today the hausing problem which is conforted by Turkey has a varafety of different dimensions. Mass-Hausing is one of the solutions of the hausing problems which have risen due to fast, uncontrolled urbanisation. It must not be forgatten that it is not only a problem of prouiding physical space to individuals but also it is a socio-economical, socio cultural and political process. It also must be kept in mind that national development policy and socio-cultural and economical structure and relations have to be colsidered while trying to balance the demond for housing with the economic supply. Thus the subject must be examined at legal, organaizational and applicational bases.