1800 - 1950 yılları arasında İstanbul`da faaliyet gösteren Rum mimarlar
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
19. yy ve 20. yy' in ortalarına kadar süren dönem içerisinde Osmanlı împaratorluğu'nun modernleşmesine koşut olarak Osmanlı Mimarisi'nin modernleşme çabalarına büyük ölçüde katkıda bulunmuş Rum kalfa ve mimarlarının çalışmaları dikkat çekicidir. Bu çalışmada, 150 yıllık süreç içerisinde faaliyet gösteren Rum mimar ve kalfaların yapılan ve çalışma koşullarının incelenmesi amaçlanmış ve tüm bu mimari faaliyetlerin Osmanlı mimarisine etkileri araştırılmıştır. Bunun için konuyla ilgili az sayıdaki Rumca ve Türkçe kaynak taranmış, büyük ölçüde Başbakanlık Osmanlı Arşivi'nin belgelerinden yararlanılmış, ayrıca mimarların yapılarına yapıların üzerindeki ad yazıtlarından ulaşılmaya çalışılmıştır. 19.yy öncesinde Gayrimüslimler'e inşaat etkinliğinde çeşitli sınırlamaların olmasına rağmen bu dönemde de Rum mimar ve kalfaların çalışmalarından yararlanıldığı başlangıç olarak kabul edilmiştir. Rum mimar ve kalfaların 19.yy sonrasında ulusçuluk akımlarının etkisi ve Tanzimat'ın Gayrimüslimler'e verdiği haklar, Rum cemaatinin değişimi gibi çeşitli toplumsal veriler de göze alınarak değerlendirme yapılabilmiş ve 19. yy sonrasında inşaat etkinliğindeki sınırlamaların ortadan kalkmasıyla Rum mimar ve kalfaların çalışmalarının yoğunlaştığı belirlenmiştir. Rum mimar ve kalfaların 1930'lara dek etkili oldukları, 1930'dan 1950'lere kadar olan dönem içerisinde ise çeşitli toplumsal ve politik sebeplerden dolayı sayılarının ve faaliyetlerinin azalmış olduğu görülmektedir. Dolayısıyla, 19.yy'da sayılan Gayrimüslimler'e göre az olan Türk mimarların Cumhuriyetin ilanından sonraki yıllarda inşaat faaliyetlerinde Gayrimüslim mimarların yerini aldıkları belirlenmiştir. Anahtar kelimeler: Osmanlı mimarlığı, Tanzimat, mimarlık pratiğinin örgütlenmesi. Relating to the rise of the modernization of the Ottoman Empire, in this study the principal aim is stated on presenting the contributions and demostrations of Greek architects to the Ottoman Architecture in 19th and 20th centuries. Their roles, while reflecting the European styles (or tastes) to the Ottoman style are remarkable, or can be accepted as a catalyst at that period. In this research, the main point is to bring out the constructions, especially made by the Greek architects in that period, exhibit their technical expertises and skills and their artistic effects applied on the Ottoman (Empire) Architecture (coming across with authorized construction, signed by the architects originally). Because of lack of factual materials and documentaries either in Greek or in Turkish languages, the offical archives authorized by the govermental department have been taken notice while collecting the materials, knowledge and information. In fact, before this period, non- Muslim architects, despite of the strictures of working contidions, can be recognised as the beginning of their existences. In 19th century, some revolutions and the approch to the nationalism have given the non-Muslim architects a great deal of freedom to expose their skills more intensively than ever especially compared with conditions, facilities on working site of the last century. The effects of the European Architecture can be sensed either internally or externally in the constructions. Later in 1930, 1950, because of social and political reasons, Greek Architects have lost their existence and reputations. Turkish architects have taken their place in the architecture of Turkey so far. Keywords: Ottoman Architecture, Political Reforms, Organization of Architectural Practice.
Collections