Antik buğday türlerinin insan sağlığıyla ilintisi
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Buğday, 120'den fazla ülkede yetiştirilen en eski tahıldır. Son yüzyıl boyunca değişmeden kalan türler olarak tanımlanan antik buğdaylar, Bronz ve Neolitik çağlar boyunca insan beslenmesinin temel bir bileşeni olarak kabul edilmiştir. Antik buğday türleri, Siyez (Triticum monococcum), Emmer (Triticum dicoccum), Horasan (Triticum turgidum ssp. turanicum) ve Spelt (Triticum spelta) buğdayıdır.Bu literatür çalışmasında, antik buğday türlerinin besin değerleri incelenerek modern buğday ile karşılaştırılması yapılmış ve insan sağlığına olan faydaları ortaya konmaya çalışılmıştır. Yapılan çalışmalara göre, antik buğday türlerinin, lipit ve glisemik profiller gibi kardiyo-metabolik hastalıklar ile, enflamatuar ve oksidatif durumlara bağlı çeşitli parametreler üzerinde faydalı etkileri görüldüğü belirtilmiştir. Günümüzde antik buğday türlerinin kronik hastalık riskini azaltma yönünde etkisi araştırılmaya devam edilmektedir. Wheat is the oldest grain which is grown in more than 120 countries. Ancient wheat, which has been defined as the unchanged species during the last century, has been accepted as a basic component of human nutrition throughout the Bronze and Neolithic ages. Ancient wheat species are Einkorn (Triticum monococcum) wheat, Emmer (Triticum dicoccum) wheat, Khorasan (Triticum turgidum ssp. turanicum) wheat and Spelt (Triticum spelta) wheat.In this literature study, nutritional values of ancient wheat species were examined and compared with modern wheat and the benefits to human health were tried to be revealed. According to studies, it is stated that ancient wheat species have beneficial effects on cardio-metabolic diseases such as lipid and glycemic profiles and on various parameters related to inflammatory and oxidative conditions. Today, the influence of ancient wheat species on reducing the risk of chronic diseases continues to be investigated.
Collections