Parkinsonlu hastalarda ruhsal depresyon araştırması ve tedavisi

Abstract

ÖZET Bu çalışmada parkinsonlu hastalarda gerek kli nik gözlem gerek uygulanan psikolojik testler (Hamil ton, Zung, MMPI) aracılığı ile DSM III kriterlerine göre % 61 oranında major depresyon tesbit edilmiştir. Bu hastalar içinde depresyonun daha ziyade eği tim düzeyi yüksek, hastalığı nedeniyle fiziksel hare ketlerin kısıtlanmış, hastalığı kronik gidiş göste ren ve hastalığını iyi olmayan bir hastalık olarak al gılayan kişilerde görüldüğü izlenmektedir. Nitekim bu bulgular istatistiksel yönden de anlamlı bulunmuştur. Hastaların hemen hepsi uygulanan antidepresif ilaç (Mianserin) tedavisinden yararlanmışlardır. Ortaya çıkan depresif tablolarla hastanın kullandığı antipar- kinsoniyen ilaçlar arasında bir ilişki bulunamamıştır. Bu sonuçlar parkinsonlu hastalardaki depresyonlarda hastanın tremor, rijidite, bradikinezi vb. semptomlar nedeniyle günlük yaşamının kısıtlanması dolayısıyle top lum içindeki rolü konusunda yaşadığı güçlükler ve bu kronik gidişli hastalığın hasta tarafından da iyi ol mayan bir hastalık olarak algılanmasının daha fazla rol oynadığını göstermektedir. Bu araştırma sonuçlarına göre parkinsonlu hasta ların tedavilerinde nörolojik yaklaşımın yanında psi- -29-30 kiyatrik yaklaşımıma içeren multidisipliner bir yakla şımın gerekli olduğu vurgulanmakta ve tedavide antipar- kinsoniyen ilaçlar yanında, ruhsal depresyon tesbit edi len hastalarda antidepressif ilaçlarında, (mianserin v.b) kullanımı önerilmektedir.

31 SWWARY The diagnosis of major depression with the criteria of DSM-III was established depending upon both clinical observation and psychological tests {Hamilton, Zung, MMPI) in 61% of the patients with Parkinson's disease. Depression seem to occur more frequently among the patients with high educational level restricted physical activity and chronic symptomatic progression, and who consider their disease as being untreable. These findings were found to be statistically significant. Most of the patients benefited from antidepressive drug (mianserin) therapy. No correlation could be established between the clinical features of depression and antipark- inson drugs the patients used. It can be postulated that clinical depression seen in patients with parkinson's disease is due to the restriction of daily physical activity because of the symptoms such` as tremor, bradykinesia, rigidity etc., and also the patients attitude toward their illness. According to our findings, it is to be emphasized that a multidisciplinary approach which include not only neurological but also psychiatric help should be chosen for the treatment of patients with parkinson's disease f and that antidep- ressive agents should be used as well as antiparkinson drugs in patients with clinically established diagnosis of depression.