Kliniğimizde yapılan yırtıklı retina dekolman cerrahisi geç sonuçları

Abstract

-38- V - TÜRKÇE ÖZET Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Göz Hastalıkları Anabilim Dalı'nda Nisan 1984-Aralık 1987 tarihleri arasında primer yırtıklı retina dekolmanı teşhisi ile toplam 100 olguya dekolman ameliyatı uygulanmıştır. Çalışmamızda gecikmiş olgularda, dekolmanın yaygınlaştığı, makula tutulma oranının yüksek olduğu ve RAS boşaltılmasına daha çok ihtiyaç duyulduğu saptanmış olup bu faktörlerin anatomik ve fonksiyonel başarıyı düşürdüğü tesbit edilmiştir. Ortalama 11.5 aylık izleme süresi sonunda çalışmamız kapsamına giren olguların % 93 ünde anatomik, % 86 sında ise fonksiyonel başarı saptanmıştır. 14 olgu postoperatif dönemde nüksetmiştir. Son kontrol lerinde başarısız kabul edilen olgular içinde en önemli nedenin PVR olduğu izlenmiştir. Çalışmamızda tüm komplikasyonların oranı % 37 olarak bulunmuş ancak endoftalmi nedeniyle evisserasyon yapılan 1 olgu dışında göz bütünlüğünü bozan komplikasyona rastlanmamıştır.

-39- VI - SUMMARY 100 patients with primary rhegmatogenous retinal detachment underwent retinal detachment surgery between April 1984-December 1987, in University of Gazi, School of Medicine Department of Ophthalmology. In our study, it was found that in delayed cases; the detachment area was larger, the macular involvement ratio was higher and that the need for subretinal fluid drainage was greater, thus in such cases the anatomic and functional successes were found to be poor. After an average of 11.5 months of follow-up period the anatomik succees was 93 %, whereas the functional succees was achieved in 86 % of patients. 14 (14 %) case showed recurrens postoperatively. At their final controls, the most important cause of the anatomic failure of the patients was found to be proliferative vitreoretinopathy. In our study the overall complication rate was 37 %, and except for one patient, who had undergone evisseration because of endophthalmitis, we did not encounter a complication with ocular deformity.