Deneysel akut serebral tromboembolik oklüzyonda lokal intra-arterial ve sistemik fibrinolitik tedavinin anjiyografik karşılaştırılması: Doku plazminojen aktivatörünün etkisi

Abstract

54 VI) ÖZET Gelişmiş ülkelerde serebrovasküler hastalıklar, mortalite istatistiklerinde kardiyovasküler ve malign hastalıklardan sonra üçüncü sırayı almaktadır. İnmelerin %80 kadarına trombotik ve embolik tıkanmalar neden olmaktadır. tskemik inmeli hastaların çoğunda altta yatan patolojik lezyon vasküler tıkanmadır. Bir serebral arterin tıkanması, hipoperfüzyon şiddeti ve süresi beynin tolerans sınırlarını aştığı takdirde kalıcı parenkimal hasara yol açabilmektedir îskemik inmelerde erken fibrinolitik tedavinin amacı: tıkanmış damarların hızla rekanalizasyonunu sağlayarak kalıcı beyin hasarını önlemek veya etkilerini azaltmaktır. Bu nedenle klinikte fibrinolitik tedaviye semptomların başlangıcından itibaren ilk 6 saat içinde başlamak gerekmektedir. Trombotik ve embolik inmeler fibrinolitik ajanlarla tedavi edilmekle birlikte, kullanılacak ajanın seçimi, verilecek ilaç miktarı ve tedaviye başlangıç süresi halen araştırılmaktadır. Doku plazminojen aktivatörü, güçlü fibrinolitik aktivite gösteren,endojen fibrin-spesifik, pıhtı selektif bir serin proteazdır. Bu deneysel çalışmada, Seldinger yöntemi ve dijital anjiyografi kullanılarak yaptığımız tavşan tromboemboîik oklüzyon modelinde t-PA' nın etkisi araştırıldı. Toplam 18 tavşanın ana karotıd arteri selektif olarak kateterize edildi ve otolog pıhtıyla embolize edildi. Lokal intra-arterial ve intravenöz t-PA grubuyla kontrol grubunun tedavi sonrası anjiyografileri karşılaştırılarak fibrinolitik tedaviye bağlı reperftizyon gösterildi.Lokal intra-arterial ve intravenöz t-PA tedavi gruplarında reperftizyon süreleri, 90 ve 120 dakikaydı. t-PA tedavisinin ardından çekilen anjiyogramlarda tavşanların hepsinde parsiyel veya komple trombüs erimesi görüldü. Kontrol grubunda ise anjiyogramlann hiçbirinde trombus erimesi görülmedi. Sonuç olarak, t-PA ile etkili bir trombolitik tedavi; akut tromboemboîik inmelerin tedavisine yeni ve önemli bir yaklaşım biçimi getirmekle beraber birçok soru işareti hala mevcuttur.

55 VII) SUMMARY In industrialized countries cerebrovascular diseases occupy third place in mortality statistics after cardiovascular and malignant diseases. Up to %80 of strokes are caused by thrombosis or embolism. In most cases of acute ischemic stroke, the underlying pathoanatomical lesion is a vascular occlusion. The acute occlusion of a cerebral artery can provoke an irreversible parenchymal damage if the severity and duration of hypoperfusion overcomes the limits of brain tolerance. The aim of early fibrinolytic therapy in acute stroke is to obtain rapidly recanalization of occluded vessels and prevent or reduce irreversible ischemic brain damage. Therefore, in clinical conditions, fibrinolytic therapy should be started within 6 hr or less from the time of initial symptoms. Both thrombosis and embolism are treatable by thrombolytic therapy. However, the pharmacological agents, doses, and time for initiation of treatment are currently under investigation. Tissue plasminogen activator is an endogenous fibrin-specific, clot-selective serin protease with potent fibrinolytic activity. In this experimental study, we investigated the efficacy of t-PA in a rabbit thromboembolic occlusion model that utilizes Seldinger technique and digital angiography. The common carotid arteries of 18 rabbits were catheterized and embolized with autologous clots. Reperfusion induced by thrombolytic therapy was demonstrated by comparing posttreatment angiography of the two treatments groups to controls animals. In the local intra-arterial and intravenous t-PA treated groups, the median reperfusion times were 90 and 120 minutes. Cerebral angiograms obtained after t-PA therapy revealed partial or complete thrombus dissolution in all of treated rabbits (%100). But, in the control group, none of the angiograms showed thrombus dissolution. Consequently, effective thrombolytic therapy with t-PA offer a new important approach to acute thromboembolic stroke therapy, although many questions continue.