Dakriosistorinostomide anastomoz yerinin endoskopik incelenmesi

Abstract

39 ÖZET Eylül 1995-Haziran 1996 döneminde Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Göz Hastalıkları Anabilim Dalma epifora yakınması ile başvuran, 31 hastanın 36 lakrimal drenaj sistemine (LDS) eksternal dakriosistorinostomi (DSR) ameliyatı uygulandı. Operasyon sonrası 17 LDS'ne sadece serum fizyolojik lavaj yapılırken, 19 LDS'ne ilave olarak ilk 2 gün dekort ile lavaj ve postoperatif 15 gün topikal % 0,1 'lik dekzametazon içeren damlalar uygulandı. Tüm olgularda postoperatif 1. gün, 1. hafta, 1. ay, 3. ay ve 6. ayda K.B.B. bölümünce nazal endoskopik muayeneleri yapıldı ve cerrahi olarak oluşturulan intranazal ostiumun açıklık boyutları milimetrik olarak ölçüldü. Operasyon sonrası steroid tedavisi alan ve almayan iki grup arasındaki farklar Mann-Whitney U testi kullanılarak istatiksel olarak karşılaştırıldı. Olguların 23'ü kadın, 8'i erkek olup yaş dağılımı 10-75 (ortalama±standart deviasyon 36.03±15.98) olarak saptandı. Otuzbeş olguda semptomatik ve cerrahi başarı elde edildi (% 97). İrrigasyon uygulanan ve uygulanmayan gruplar iki yüzde arasındaki farkın önemlilik testi (t testi) ile incelendiğinde aralarında istatiksel olarak anlamlı fark bulunamadı (p>0.05). Kemik pencere boyutları ve 6. ay tespit edilen intranazal ostium büyüklükleri regresyon analizi ile incelendiğinde aralarında istatiksel olarak anlamlı bir bağlantı bulunamadı. Sonuç olarak DSR'de iyi bir sonuç başarıya ulaşmak için yeterli mukozal flepler oluşturulmalıdır. Bunun için de geniş kemik pencere açılmalıdır. Operasyon sonrası düzenli lavaj yapılması, hem fistülün devamlılığı hem de erken dönemde anastomoz yerinin kapanmasına yol açabilecek mukus ve kan pıhtılarının temizlenmesi açısından önemlidir. Steroid tedavisi bu mukoid kolleksiyonun azaltılmasında faydalıdır. Postoperatif intranazal endoskopik muayeneler ostiumun kapanması ve sonuçta cerrahinin başarısız olmasına yol açabilecek intranazal patolojilerin tespit edilip, tedavi edilebilmesi açısından oldukça önemlidir.