Behçet hastalarında künt ve sivri uçlu iğnelerle yapılan paterji testinin klinik ve histopatolojik değerlendirilmesi

Abstract

67 ÖZET Bu çalışma, paterji testine, hastalık aktivitesinin ve testte kullanılan iğnenin çapının etkisini ve paterji testinin histopatolojik değerlendirilmesinin, klinik değerlendirilmesine bir üstünlüğü olup olmadığım araştırmak için planlandı. Bu amaçla 32'sİ aktif dönemde, 11 'i remisyon döneminde olan 43 Behçet hastasına ve 11 kişilik kontrol grubuna sağ kola 20 G=No.l sivri uçlu, sol kola ise 20 G=No.l kunt uçlu iğnelerle İD ve İV paterji testi uygulandı. Test 24. ve 48. saatlerde klinik olarak değerlendirildi. 48. saatte İD pikür yerinden alman biyopsiler histopatolojik olarak incelendi. Aktif ve remisyon dönemi hastalarında, kunt uçlu iğnelerle paterji pozitifliği, sivri uçlu iğnelerle elde edilen pozitiflikten anlamlı şekilde yüksek bulundu. Sivri uçlu iğnelerle alman paterji sonuçlan ise kontrol grubundan farksız bulundu. Aktif ve remisyon döneminde paterji testinin kunt uçlu iğnelerle İD uygulamaları, İV uygulamalara üstünlük gösterdi. Bu sonuç sivri uçlu iğnelerle elde edilemedi. Paterji testinin histopatolojik değerlendirilmesinde, aktif dönemde biyopsi örneklerinin üçünde (%4.7), remisyon döneminde birinde (%4.5) vaskülit saptandı. Ancak diğer örneklerde değişik derecelerde perivasküler lenfohistiyositik infiltrasyon, damar kalınlaşması, eritrosit ekstravazasyonu gibi vasküler inflamasyon ve damar duvarı değişiklikleri gözlendi. Bu sonuç, paterji testinin histopatolojisinde vaskülit bulunmasının şart olmadığım göstermektedir. Aktif ve remisyon döneminde kunt uçlu iğneler, klinik paterjide olduğu gibi, histopatolojik paterjilerde de sivri uçlu iğnelere üstün bulundu. Aktif dönem hastalarında, remisyon dönemi hastalarına göre kunt uçlu iğnelerle daha yüksek klinik paterji pozitifliği gözlenirken, paterji testinin histopatolojik değerlendirilmesi, aktif ve remisyon dönemleri arasında fark göstermedi. Sonuç olarak, Behçet hastalığının aktivitesinin saptanmasında, kunt uçlu iğnelerle İD pikür tarzında yapılacak paterji testinin klinik değerlendirilmesinin yeterli olduğunu, histopatolojik değerlendirmenin bir üstünlüğü olmadığım düşünmekteyiz.