Ötiroid diffüz guatrlı ve hipertiroidili hastalarda diyet ve diüretiğin tiroid iyot uptake üzerine etkisinin değerlendirilmesi
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
65 ÖZET Tiroid iyot uptake testi hipertiroidi gibi bazı tiroid hastalıklarının tanısında ve idyoaktif iyot tedavisi verilmesi planlanan hastalarda, verilecek radyoaktif madde liktarını tayin etmek amacıyla kullanılmaktadır. Çeşitli ilaçların, maddelerin ve girişimlerin idyoaktif iyot uptake üzerine etkileri bilinmektedir. Radyoaktif iyot tedavisinde tiroid okusundaki iyot konsantrasyonunu artırmak için iyottan fakir diyet, diüretik uygulaması ibi çeşitli girişimler uygulanmaktadır. İyottan fakir diyet ve furosemidin serum iyot düzeyini azalttıkları ve tiroid uptake üzeyini artırdıkları bilinmektedir. Daha önce kanserli ve metastazı olan hastalarda jrosemid ve diyetin etkileri ayrı ayrı veya beraber çalışılmış olmakla birlikte hipertiroidili ve uatrlı hasta gruplarında böyle bir çalışmaya literatürde rastlanamamaktadır. Biz bu çalışmada furosemid ve iyottan fakir diyetin guatrlı ve hipertiroidli hastalarda roid iyot uptake üzerindeki etkinliğini belirlemeyi ve karşılaştırmaya amaçladık. Bu amaçla tiroid diffüz guatrlı hastalara diyet ve diüretik, hipertiroidili hastalara ise diüretik uyguladık e uygulamalar öncesi ve sonrasında radyoaktif iyot uptake testi yaptık. Ayrıca her bir ruptan ömeklemler alarak girişim öncesi ve sonrasında radyoaktif iyot klerenslerini ve 24 aatlik iyot ekskresyonlarını karşılaştırdık. Diüretik uygulaması gerek ötiroid gerekse hipertiroidili hasta grubunda belirgin bir ptake artışı sağlarken diyet uygulaması daha düşük bir uptake artışına neden oldu Vüzde uptake artışı: Ötiroid olup diüretik kullanan grupta % 58.40 + 29,10; Hipertiroidili ılup diüretik kullanan grup: % 55,67 ± 27,27; Ötiroid olup diyet kullanan grup: % 17,22 ± 1,92). Radyoaktif iyot klerensindeki azalmalar dikkate alındığında diüretik kullanan66 uplarda klerens azalmasının daha belirgin olduğu gözlendi. (Yüzde klerens azalması: tiroid diüretik grubunda % 10,61 ± 12,91; Ötiroid diyet grubunda: % 7,53 + 13,13; pertiroidi diüretik grubunda % 14,67 ± 7,63). Tüm gruplarda 24 saatlik idrar non-radyoaktif iyot atılımı girişim öncesinde ve mrasında düşük olarak izlendi. Girişime bağlı azalma tüm gruplarda birbirine benzerdi. Elde ettiğimiz bulgular bizim (iyottan fakir diyetle beslenen) hasta grubumuzda Dretiğin tiroid iyot uptake'ini artırıcı etkisinin diyet ile karşılaştırıldığında daha belirgin duğunu, iyot klerensini bir miktar azaltmakla beraber bu azalmanın uptake'de yarattığı tış ile karşılaştırıldığında daha düşük olduğunu göstermektedir. Sonuç olarak diüretik ıllanımı, en azından iyot alımının düşük olduğu bölgelerde, tiroid uptake'ini artırmada attan fakir diyete oranla daha etkindir.
Collections