Hiperemezis gravidarum etiyolojisinde helicobacter pylori sorunu ve semptomlarla korelasyonu (Klinik, Enzimatik araştırma)

Abstract

47 VII ÖZET Hiperemezis gravidarum patogenezinde son yıllarda gastrointestinal sistem patolojilerinde varlığı ispatlanmış, gram negatif bir bakteri olan H.Pylori'nin yeri tartışılmaya başlanmıştır. Biz de bu prospektif çalışma ile H.Pylori enfeksiyonunun hiperemezis gravidarumdaki insidansını ve semptomlarla korelasyonunu ortaya koymayı amaçladık. Çalışmaya, hiperemezis gravidarum'lu 47 gebe ve aynı gebelik haftasına sahip 39 asemptomatik gebe alındı. ELISA ile H.Pylori seropozitivitesi saptandı ve hastaların bulantı- kusma semptomları takip edildi. Hiperemezis gravidarum'lu gebelerde (%85.1, 40/47), kontrol grubundaki hastalara (%64.1, 25/39) göre anlamlı olarak daha yüksek oranlarda H.Pylori seropozitivitesi saptandı (p<05). H.Pylori IgG ortalamaları da ( ort. ± SD) hiperemezis gravidarumlu gebelerde (22.6 ± 22.34 aIU/ml ) asemptomatiklere göre (11.54± 13.89 aIU/ml ) anlamlı olarak daha yüksek bulundu (p<.01). Hiperemezis gravidarum'lu gebelerdekı seropozitivite ile semptomların süresi ve şiddeti arasında korelasyon saptanmadı. Sonuç olarak hiperemezis gravidarum'lu gebelerde H.Pylori seropozitivitesi kontrol grubundakilere göre daha yüksek tespit edilmekle birlikte, seropozitivite ile semptom süresi ve şiddeti arasında korelasyon saptanamaması H.Pylori'nin hiperemezis gravidarumun direkt sebebi olamayacağını düşündürmektedir. Hiperemezis gravidarumda, altta yatan başka bir faktöre bağlı uygun gastrik ortam değişiklikleri ve muhtemel gastrite sekonder, koinsidantal H.Pylori enfeksiyonu artışı olabilir. Neden-sonuç ilişkisinin tam olarak ortaya konulabilmesi için iyi dizayn edilmiş tedavi çalışmalarına ihtiyaç vardır.

48 VIII SUMMARY Introduction: Hyperemesis gravidarum (HG) is the most severe form of nausea and vomiting in pregnancy. There are different biological and psychological theories for pathogenesis of HG. Recently there have been several reports concerning about the possible role of H.Pylori infection in hyperemesis gravidarum. In this present prospective study, prevalence of H.Pylori infection in hyperemesis gravidarum were detected and were correlated with severity and duration of the symptoms. Materials and Methods: Forty seven pregnant women with hyperemezis gravidarum and thirty nine controls without any gastrointestinal symptoms were included. Clinical features and outcome of nausea and vomiting were recorded and H.Pylori IgG seropositivity were determined by ELISA method. Results: The prevalence of H.Pylori infection were detected as 85.1% (40 of 47) and 64.1% (25 of 39) in hyperemesis gravidarum and control groups, respectively (p<.05, %2 test). KPylori IgG mean ( ± standart deviation) values were significantly higher in study group than in control group ( 22.66± 22.34 aIU/ml vs 1 1.54 ± 13.89 alU/ml, p<.01, Student t test). But in study group there was no correlation between the seropositivity of H.Pylori and duration and severity of symptoms.49 Conclusion: Although H.Pylori seropositivity have been detected to be more common in pregnant women with hyperemesis gravidarum compared to controls; no corelation has been found between seropositivity and severity and duration of symptoms. So, KPylori infection may not be the direct cause of hyperemesis gravidarum. Thus, there might be a coincidental increase of KPylori infection in patients with hyperemesis gravidarum, probably secondary to another factor such as changes in gastric environment or gastritis.