İzole tavşan böbreğinde endojen ve eksojen platelet aktive edici faktörün noradrenalin ve endotelin-1 aracılı yanıtlar üzerine etkisi

Abstract

41 VII. ÖZET Çalışmamızda izole perfuze tavşan böbreğinde endoj en ve eksojen PAF'ın NAve ET-1 yanıtlarına etkisi incelendi. Deneyler erkek albino tavşanlarda gerçekleştirildi. İzole böbreklere yarım saatlik dengelenme periyodu sonunda kasıcı ajanlar 100 mikrolitre volüm içerisinde perfuzyon pompasının proksimalinden verilmeye başlandı. Kasıcı ajanlar olarak NA ve ET-1 kullanıldı. NA, Ixl0`7-4xl0`7 M konsantrasyonda kullanıldı. ET-l'e ait 3xl0`10- 10`8 M konsantrasyonlarda yanıt alındı. Daha sonra bu yanıtlara Bosentan, Ginkgolide B, PAF ve Ginkgolide B'nin çözücüsü olarak kullanılan DMSO'nun etkileri incelendi. Deneylerimizde, Arakidonik asidin siklooksijenaz yoluna ait metabolitlerinin NA ve ET-1 yamtlanna katkısını önlemek amacı ile tüm seri deneylerde böbrekler ASA (10`5 M) ile perfuze edildi. 10` M ve 10` M olmak üzere iki farklı konsantrasyonda uygulanan eksojen PAF, NA ve ET-1 yanıtlarını değiştirmedi. Kasıcı ajanların yamtlanna endojen PAF'ın etkisini belirlemek için perfuzyon ortamında 10`6 M olacak şekilde kullanılan PAF reseptör antagonisti Ginkgolide B, NA yanıtlarını artırırken,ET-1' e ait yanıtlarda anlamlı bir azalmaya yol açtı. Başka bir ifade ile endojen PAF, NA'e ait kasılma yanıtlarım azaltırken, ET-1 ile aynı yönde etkileşmeye yol açtı. ETA ve ETb reseptörlerinin nonselektif antagonisti olan Bosentan 10`6 M konsantrasyonda NA yanıtlarını etkilemedi. Ginkgolide B'nin çözücüsü olarak kullanılan DMSO, perfuzyon ortamında 10`6 M olacak şekilde uygulandığında NA ve ET-1 yanıtlarında anlamlı bir değişikliğe yol açmadı.42 Bu bulgulara dayanarak ET-1 ve PAF'ın aynı yönde etkileştiği ve böbrek hasarında vazokonstriktör tonüsü artırıcı etkileri olduğu söylenebilir. PAF reseptör antagonistlerinin ET- 1 aracılı böbrek zedelenmesinde hasarı geri döndürebileceği ve çalışmaların bu yönde hızlandırılması gerektiği düşünülebilir. PAF antagonistlerinin ilerleyen yıllarda ABY ve glomerulonefritlerin tedavisinde kullanılabilecekleri düşünülmektedir.Böbrek transplantasyonunda greft ömrünün uzatılması ve hiperakut rejeksiyon sıklığının azaltılması için ve başta aminoglikozidler olmak üzere nefrotoksik ilaçların bu etkilerinin önlenmesi amacı ile tedavide yer bulabilmelerini umuyoruz.