Postmenopozal hormon replasman tedavisinde 1 mg 17-beta östradiol+0.5 mg noretindron asetat preparatının lipid karbohidrat metabolizması ve kardiovasküler risk parametreleri üzerindeki etkileri

Abstract

Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı Polikliniklerine Mart 2004 tarihine kadar 18 ay boyunca başvuran 45-63 yaşlan arasındaki 78 postmenopozal olgu çalışmamıza dahil edilmiştir. 40 hastalara hormon replasman tedavisi (1 mg 17 beta etinil östradiol+0.5 mg noretisteron asetat) kendi istekleri doğrultusunda uygulanmış ve HRT kulanmak istemeyen 38 olgu da kontrol grubunu oluşturmuştur. Çalışmaya başlanmadan önce tüm hastalar değerlendirilerek, biyokimyasal parametrelerinde anomaliler gösteren, diabet ve hipertansiyon anamnezi ya da bulgusu gösteren hastalar çalışmaya dahil edilmemiştir. Yaş, bel-kalça oram, beden / kitle indeksi, menopoz süresi, sigara içme alışkanlığı gibi klinik ve epidemiolojik parametreler değerlendirilmiş ve çalışma başlangıcında ve 6 ay sonra her iki grupta serum FSH, E2, açlık kan şekeri, Apo A, Apo B, lipoprotein(a), HDL, VLDL, total kolesterol, LDL, trigliserid, CRP, homosistein ve fîbrinojen değerleri ölçülmüştür. HRT tedavisi alan grupta 6. ayda, kilo, beden / kitle indeksi ve bel-kalça oranında anlamlı artış izlenirken, total kolesterol, HDL, VLDL, trigliserid, Apo A, Apo B, açlık glukoz sevyeleri ve sistolik tansiyon değerlerinde anlamlı değişiklik izlenmemiştir. Diastolik tansiyonda ise istatistiksel olarak anlamlı azalma kaydedilmiştir. İnsülin, HbAlc, 75 gr OGTT değerlerinde anlamlı azalma görülmüş ve HRT tedavisinin postmenopozal hastalarda karbohidrat metabolizması üzerine yararlı etkisi olduğu gösterilmiştir. Kardiovasküler hastalık için bağımsız birer risk faktörü olarak kabul edilen CRP ve homosistein düzeylerinde artış izlenmiş, bu bulgu ile uyumsuz olarak HRT'nin fîbrinojen ve lipoprotein(a) konsantrasyonları azalttığı tespit edilmiştir. Sonuç olarak HRT'nin postmenopozal hastalarda karbohidrat metabolizması üzerine yararlı etkilerinin yanısıra, kardiovasküler sistem üzerinde olumsuz ve zararlı etkileri tespit edilmiştir.

A total of 78 postmenopausal women, between ages 45-63 were enrolled in our study during a period of 18 months until March 2004, at the outpatient clinic of the Department of Obstetrics and Gynecology at Gazi University Medical School, Ankara, Turkey. The patients were allocated to 2 case groups according to their wishes for taking HRT. 1 mg 17 beta etinil estradiol + 0.5 mg NETA was applied to 40 healthy women for 6 months and 38 healthy women were allocated in the control group. Before beginning the study, all patients were examined, patients with any history of diabetes mellitus or hypertension and patients having abnormalities in biochemical parameters were excluded from the study. Clinical and epidemiological parameters such as age, waist to hip ratio, body mass index, duration of menopause, smoking and laboratory parameters such as serum FSH, E2, fasting glucose, insulin, Apo A, Apo B, lipoprotein A, HDL, VLDL, total cholesterol, LDL, trigliserid, CRP, homocysteine, fibrinogen levels were evaluated and 75 mg oral glucose loading test was performed in all patients at the beginning of therapy and after 6 months. After 6 months of HRT, the weight, body mass index and waist to hip ratios increased; total cholesterol, HDL, VLDL, trigliserid, Apo A, Apo B, fasting glucose levels and sistolic tansion remained unchanged. Diastolic tansion decreased and the change was statistically significant. There was a significant decrease in insulin, HbAlc, 75 mg oral glucose loading test results which shows improvement in carbohidrate methabolism in the postmenopausal patients using HRT. CRP and homocysteine concentration increased significantly which are believed to be independent risk factors for cardiovascular disease. In contrast to this finding, HRT decreased fibrinogen and lipoprotein(a) concentrations. In conclusion, HRT improves glucose methabolism, but it has unfavorable effects on cardiovascular system in postmenopausal women.