Tip 1 diabetes mellitus tanılı hastalarda kas gücü ve mimarisinin değerlendirilmesi

Abstract

Bu çalışma T1D hastalarında kas kuvveti ve mimarisini değerlendirmek amacıyla yapıldı. Alt grup analizlerinde ise T1D süresi, HbA1C düzeyi, mikrovasküler komplikasyonların ve insülin kullanma yönteminin kas kuvveti ve mimarisi üzerine olan etkisi araştırıldı. Çalışmaya T1D tanısı olan 32 hasta (23 kadın, 9 erkek) ile yaş, cinsiyet, boy, kilo, fiziksel aktivite düzeyi yönünden eşleştirilmiş 31 sağlıklı gönüllü (22 kadın, 9 erkek) dahil edildi. Her iki grupta ayrıntılı lökomotor ve nörolojik sistem muayeneleri yapıldı, IPAQ kullanılarak fiziksel aktivite düzeyi belirlendi. T1D ve kontrol grubunda ultrasonografik olarak dominant ekstremite kuadriseps femoris kas kalınlıkları (RF, VI, VM, VL) ile pennat açı (VI, VM, VL) ölçümleri yapıldı. Daha sonra her iki grupta 60 /sn ve 180 /sn açısal hızlarda izokinetik dinamometre sistemi kullanarak kas kuvveti değerleri ölçüldü. T1D grubunda cinsiyet, yaş, boy, kilo, fiziksel aktivite düzeyi yönünden benzer kontrol grubuna kıyasla 60º/sn açısal hızda fleksiyon ve ekstansiyon pik tork ölçümlerinde istatistiksel olarak anlamlı fark saptandı (p<0,05). Bu izokinetik ölçümleri destekler şekilde T1D grubunda RF, VI, VM, VL kas kalınlıkları ile VI, VM pennat açı ölçümleri istatistiksel olarak anlamlı şekilde daha düşüktü (p<0,05). T1D grubu HbA1C ve diabet sürelerine göre alt gruplara ayrılıp incelendiğinde her iki grup arasında ultrasonografik ve izokinetik ölçümlerde anlamlı bir fark yoktu (p>0,05). T1D grubu insülin alınma yöntemine göre alt gruplara ayrıldığında insülin pompası kullanan grupta, subkutan insülin kullanan gruba göre RF, VI, VM kas kalınlıkları istatistiksel olarak anlamlı derecede daha büyüktü (p<0,05). T1D hasta grubunda mikrovasküler komplikasyonu olan hastaları çıkarıp kontrol grubu ile kıyasladığımızda elde edilen izokinetik ve ultrasonografik parametreler yine aynı şekilde T1D grubunda anlamlı derecede daha düşüktü (p<0,05). Bu sonuçlar T1D hasta grubunda kas kuvveti ve mimarisinin olumsuz yönde etkilendiğini, insülin eksikliğinin sarkopeni için bir risk faktörü olduğunu ve bunun ultrasonografik olarak gösterilebileceğini desteklemektedir. Ayrıca bu sonuçlara göre insülin pompası kullanımının subkutan insülin kullanımına göre diabetik miyopati açısından daha olumlu etkilerinin olduğu ve diabetik miyopatinin, diğer diabetik komplikasyonlardan bağımsız olarak geliştiği söylenebilir.

This study was performed to evaluate muscle strength and architecture in T1D patients. In subgroup analyzes, the effects of T1D duration, HbA1C level, microvascular complications and insulin use method on muscle strength and architecture were investigated.32 T1D patients (23 females, 9 males) and 31 healthy volunteers (22 females, 9 males) matched for age, sex, height, weight, and physical activity level were included in the study. Detailed leukomotor and neurological system examinations were performed in both groups and physical activity level was determined using IPAQ. The dominant extremity quadriceps femoris muscle thickness (RF, VI, VM, VL) and pennate angle (VI, VM, VL) were measured ultrasonographically in T1D and control groups. Then, muscle strength values were measured in both groups at 60/sec and 180/sec angular velocities using isokinetic dynamometer system. In T1D group, statistically significant difference was found in flexion and extension peak torque measurements at 60º/sec angular velocity compared to similar control group in terms of gender, age, height, weight, physical activity level (p <0.05). Supporting these isokinetic measurements, RF, VI, VM, VL muscle thickness and VI, VM pennate angle measurements were significantly lower in the T1D group (p <0.05). When the T1D group was analyzed subgroup according to HbA1C and diabetes duration, there was no significant difference in ultrasonographic and isokinetic measurements between the two groups (p> 0.05). When T1D group was subdivided according to insulin uptake method, RF, VI, VM muscle thickness was significantly higher in the insulin pump group compared to the subcutaneous insulin group (p <0.05). When we compared patients without microvascular complications in T1D group with control group, isokinetic and ultrasonographic parameters likewise were significantly lower in T1D group (p <0.05). These results support that muscle strength and architecture are negatively affected in T1D patients, insulin deficiency is a risk factor for sarcopenia and this can be demonstrated by ultrasonography. Also according to these results, it can be said that insulin pump use has more positive effects in terms of diabetic myopathy than subcutaneous insulin use and that diabetic myopathy develops independently from other diabetic complications.