Tavşanlarda deneysel olarak oluşturulan böbrek iskemisinde lipid peroksit, Na+-K+ ATP az aktivitesi ve redükte glutatyon düzeylerinin incelenmesi

Abstract

-66 ÖZET İskemi ve reperfüzyonun, hücrenin fonksiyonel zar komponentlerini etkileyerek gerçekleştirdiği hücre harabiyetinin şiddetini ölçmek ve bu olayda doğal koruyucu sistemlerin nasıl etkilendiğini incelemek, ayrıca, transplante edilecek dokunun iskemik hasardan korunması amacıyla, günümüzde kullanılan allopurinolün koruyucu etkinliğini araştırdı. Oluşturulan iskemi ve reperfüzyon sonucunda allopurinol verilerek ve verilmeden böbrek dış korteks homojenatlannda lipid peroksit düzeyleri, malondialdehit (MDA) olarak, Na+-K+ ATP az aktiviteleri ve redükte glutatyon (GSH) düzeyleri incelendi Lipid peroksit düzeylerinde iskemi ve reperfüzyon grubu MDA değerleri kontrola göre anlamlı ölçüde yüksek bulundu (p<0.05). Aynı grupta iskemi ve reperfüzyon değerleri ara sındaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p<0.05). Allopurinol verilen grupta ise iskemi ve reperfüzyon değerlerinin her ikisi de kontrol grubuna göre anlamlı ölçüde yüksek bulundu. (p<0.05). Bu grupta da iskemi ve reperfüzyon değerleri arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı idi (p<0.05). Na+-K+ ATPaz ölçümlerinde iskemi ve reperfüzyon grubu değerleri kontrol grubuna göre anlamlı ölçüde düşük bu lundu (p<0.05).. Ancak iskemi ve reperfüzyon grubu anasındaki fark istatistiksel olarak anlamsızdı (p>0.05). Allopurinol verilen grupta,iskemi değerleri kontrol grubuna göre anlamlı ölçüde dü şük bulundu (p<0.05). Aynı grupta reperfüzyon değerleri de kon trol grubuna göre anlamlı ölçüde düşüktü (p<0.05). Allopurinol verilen grupta iskemi ve reperfüzyon değerleri arasındaki fark ise istatistiksel olarak anlamsız bulundu (p>0.05).67- Glutatyon ölçümlerinde iskemi ve reperfüzyon grubu değerleri kontrol grubuna göre düşük bulundu (p<0.05).. İskemi ve reperfüzyon grubu arasındaki fark ise, istatistiksel olarak anlamsızdı (p>0.05). Allopurinol verilerek iskemi oluşturulan grubun GSH değerlerinin, kontrol grubuna göre yüksekliği istatistiksel olarak anlamsızdı (p>0.05).Allopurinol verilerek reperfüze edilen grubun kontrol grubuna göre değerleri de istatistiksel olarak anlamlı ölçüde yüksekti (p<0.05). Aynı grup içinde iskemi ve reperfüzyon değerleri arasındaki fark ise istatistiksel olarak anlamlı idi (p<0.05). Allopurinol öncesi ve sonrası iskemi oluşturulan örneklerde lipid peroksit değerleri, allopurinol verilmeden iskemi oluşturulan grupta anlamlı ölçüde yüksekti (p<0.05).Na+-K+ ATPaz aktiviteleri ise allopurinol verilmeden iskemi oluşturulan larda anlamlı ölçüde düşüktü (p<0.05).GSH değerleri ise allopurinol verilmeyenlerde, verilenlere göre anlamlı ölçüde düşük bulundu (p<0.05). Allopurinol verilerek reperfüze edilen örneklerde, allopurinol verilmeyen örneklerin lipid peroksit değerleri, verilenlere göre anlamlı ölçüde yüksekti (p<0.05). Na+-K+ ATPaz değer leri ise, verilenlerde, verilmeyenlere göre anlamlı ölçüde yüksekti (p<0.05). GSH değerleri allopurinol verilmeyenlerde, verilenlere göre anlamlı ölçüde düşük bulundu (p<0.05). Transplantasyon sırasında bir süre oksijensiz bırakılan böbreklerin doğal korunması için hücresel antioksidan sis temleri yetersiz kalmaktadır. Ayrıca, zar proteinlerinin de lipid peroksidasyonu ile etkilenerek fonksiyonlarını yitirdikleri Na+- K+ ATPaz bulgularıyla gösterilmiştir. Transplantasyondan sonra reperfüzyon nedeniyle bu harabiyet hızlanacağından, iskemik hasarın önlenebilmesi yada minimuma indirilmesi için bugün koruyucu olarak kullanılan allopurinol yanında daha etkin ajanların kullanımının araştırılması gerektiği ve Na+-K+ ATPaz değerlerinin iskeminin yarattığı hücre hasarının bir göstergesi olarak kullanılabileceği sonucuna varıldı.

68 SUMMARY Tissue ischemia followed by reperfusion with oxygenated blood is a common cause of cell injury. In order to investigate the severity of the injury, the efficacy of cellular defense systems and finally, the protective function of allopurinol, which is today, being used as a preservative in organ transplantation, rabbit kidney outermost cortex homogenates have been analysed for lipid peroxide (malondialdehyde.MDA) and reduced glutathione (GSH) while for Na+-K+ ATP ase activity assay, cortex membranes have been used. Analyses have been carried out both in ischemic and reperfused kidneys and another group has been selected as allopurinol treated group for the determination of the same parameters. MDA levels of the ischemic and reperfused group were significantly high compared to the control group (p<0.05). In the same group, the difference between ischemia and reperfusion values were statistically significant (p<0.05). In allopurinol treated group, ischemia values were high compared to the control group (P<0.05). Reperfusion values were higher than both ischemic and control groups (p<0.05). Of the same group.the difference between ischemia and reperfusion values were statistically significant (p<0.05)69- Na+-K+ ATP ase results were low in ischemic and reperfused group compared to the controls (p<0.05). but the difference between ischemia and reperfiision g`oups were statistically insignificant (p>0.05). In allopurinol treated group, both ischemia and reperfiision values were low, compared to the controls (p<0.05) but the difference between ischemia and reperfiision was statistically insignificant (p>0.05). GSH values were low in both ischemia and reperfiision groups compared to the controls(p<0.05). The difference between ischemia and reperfiision values were statistically insignificant (p>0.05). In allopurinol treated group ischemia results were insignificantly high compared to the control group (p>0.05), however the results of allopurinol treated and reperfused group were significantly high compared to the control group (p<0.05). The difference between ischemia and reperfiision in the same group was statistically significant (p<0.05) In statistical comparison of MDA results of allopurinol treated and untreated groups ischemia values were high (p<0.05), Na+-K+ ATP ase values were low and GSH values were low (p<0.05) in untreated groups. Reperfiision values of MDA were high (p<0.05), Na+-K+ ATP ase values were low (p<0.05) and GSH values were low (p<0.05) in untreated groups compared to the treated group. During transplantation, cellular defense systems fail to compensate the results of oxygen depletion. Moreover, it has been shown with Na+-K+ ATP ase results that, membrane proteins also lose their functions under the influence of lipid peroxidation caused by ischemia. After transplantation, the severity of this injury increases with reperfiision. Therefore, we conclude that, more effective cellular protective agents other than allopurinol should be brought into use and Na+-K+ ATP ase determinations could be a tool in predicting the results of the ischemic injury.