İki farklı biyomateryalin (Biocoral-tutoplast spongiosa microchips) membranlı ve membransız olarak kemik iyileşmesi üzerine etkilerinin histopatolojik yönden incelenmesi

Abstract

-57- OZET Günümüzde kemik rejenerasyonunu destekleyici çalışmalar, bioabsorbe olmayan membranlann çıkarılması için ikinci bir cerrahi operasyon gereksiniminden dolayı, bioabsorbe olabilen membranlann etkilerinin araştırılması üzerine yoğunlaştırılmıştır. Çalışmada birlikte kullanılan iki farklı biomateryalin ve bioabsorbe membranın kemik rejenerasyonunu destekleme kapasitesi ve biouyumluluğunun karşılaştırılması amaçlanmıştır. Yeni Zelanda tavşanları kullanılarak mandibulalannda. her bir yarım çenede üçer adet standart defekt oluşturulmuştur. Defektlerden biri allojenik kemik tozu ve diğeri koral ile doldurulmuştur. Üçüncü defekt kontrol grubunu oluşturmak için boş bırakılmıştır. Bir taraftaki defektlerin üzeri laktid ve glikolid kopolimerinden meydana gelen bioabsorbe membranla örtülmüştür. Hayvanlar üç gruba ayrılarak 3., 7. ve 14. günlerde sakrifiye edilmişlerdir. Her üç iyileşme periyodu sonrası yapılan histolojik incelemelerde tüm materyallerin dokularca iyi tolere edildiği ve hipersensitif reaksiyonun oluşmadığı gözlenmiş, sadece hafif bir lokal inflamatuar reaksiyon belirlenmiştir. Her üç biomateryal arasında kemik iyileşmesine etkileri bakımından belirgin bir fark saptanamamıştır. Ancak koralle doldurulan defektlerde 7. günde hem membranh hem de membransız gruplarda bir miktar daha belirgin osteoblastik aktivite görülürken, kontrol defektlerinin 7. ve 14. günlerde membransız grupta daha az kemikle dolduğu belirlenmiştir.

-58- SUMMARY Recently studies have been concentrated on investigating the effects of bioabsorbable membranes to improve bone regeneration due to the necessity of a second surgical operation for removal of the nonbioabsorbable membranes. In this study the comparison of biocompatibility and ability to support bone regeneration of a bioabsorbable membrane and two different biomaterials being utilized altogether, was aimed. New Zealand rabbits were used and three standardized defects were constructed on each side of their mandibles. One of the defects were filled with allogenic bone chips and the other with coral on each side. The third defect was left empty to form the control group. The defects were covered with a bioabsorbable membrane consisting of lactide and glycolide copolymer on one side. The animals were divided into three groups and were sacrified on third, seventh and fourteenth days. Histological analysis after the three healing periods demonstrated all of the materials to be well tolerated by the tissue, no hypersensitivity reaction was observed, only a mild local inflammatory reaction was seen. No significant difference was observed between the effects of the three biomaterials in bone repair. However somewhat more remarkable osteoblastic activity was observed in the defects filled with coral both in the membrane and nonmembrane groups in the seventh day and the conrol defects seemed to be filled with less bone in the nonmembrane group in the seventh and fourteenth days.