10. sınıf öğrencilerinin kimyasal türler arası etkileşim ünitesi ile ilgili akademik başarı ve kimya dersine ilişkin tutumlarına geleneksel ve takımla öğrenme yönteminin etkisinin belirlenmesi

Abstract

Bu araştırmanın amacı, kimyasal türler arası etkileşim ünitesinin öğrenilmesinde yapılandırıcı yaklaşıma dayalı takımla öğrenme ile geleneksel yaklaşımı karşılaştırarak öğrencilerin akademik başarılarında ve kimya dersine ilişkin tutumlarında anlamlı bir fark olup olmadığını araştırmaktır. Bu çalışmada, araştırma yöntemi olarak nicel araştırma, araştırma metodu olarak ise yarı deneysel desen kullanılmıştır. Araştırma Ankara İli Sincan İlçesine bağlı Sincan Lisesi'nde dört farklı 10. sınıf fen şubelerinde okumakta olan 144 öğrenci ile yapılmıştır. Bu şubelerden ikisi deney ikisi kontrol grubu olarak seçilmiştir. Kontrol gruplarında Kimyasal Türler Arası Etkileşim ünitesi geleneksel öğretim yöntemi ile işlenirken, deney gruplarında yapılandırıcı öğrenme yaklaşımına dayalı takımla öğrenme yöntemi ile işlenmiştir. Uygulamadan önce deney gruplarına ve kontrol gruplarına ön bilgilerini kontrol altına almak için ön bilgi testi uygulanmıştır. Deney ve kontrol gruplarından birer tanesine ise uygulamadan önce kimya dersine ilişkin tutum ve algılama ölçeği ile başarı testi uygulanmıştır. Uygulama tamamlandıktan sonra bütün gruplara kimyaya karşı tutum ve algılama ölçeği ile başarı testi yeniden uygulanmıştır. Böylece, takımla öğrenmenin öğrencilerin kimyaya karşı tutumlarında bir değişikliğe neden olup olmadığı araştırılmıştır. İki ay sonra bütün şubelere kalıcılık testi uygulanarak takımla öğrenme ile geleneksel yaklaşımı karşılaştırarak kimyasal türler arası etkileşimi öğrenmede bilginin kalıcılığı bakımından anlamlı bir fark olup olmadığına bakılmıştır.Araştırmada normal dağılım gösteren veriler t- testi, ANCOVA; normal dağılım göstermeyen veriler ise Mann Whitney-U testi ile analiz edilmiştir. D2 ve K2 gruplarının ön bilgi testinden elde edilen verilerine göre hazır bulunuşluk düzeyleri arasında fark bulunmuş ve bu nedenle çalışmada ANCOVA analizi tercih edilmiştir. Ön bilgi testine göre K2 grubunun hazır bulunuşluk düzeyi D2 grubundan yüksek bulunmuştur. D2 ve K2 gruplarında başarıları ve tutumları karşılaştırıldığında yapılan istatistiksel sonuçlara göre anlamlı bir fark olmadığı görülmüştür. Aynı gruplar bilginin kalıcılığı açısından karşılaştırıldığında ise K2 grubunun ortalama puanlarının yüksek olduğu görülmüştür. Bu durum; öğrencilerin hazır bulunuşluk düzeylerinin farklı olmasından kaynaklandığı şeklinde yorumlanmıştır. D1 ve K1 gruplarının ön bilgi testinden elde edilen bilgilere göre hazır bulunuşluk düzeyleri açısından bir fark yoktur. D1 ve K1 grupları başarıları ve kalıcılıkları açısından karşılaştırıldığında ise D1 grubunun ortalama puanlarının yüksek olduğu görülmüştür. Ancak tutumları karşılaştırıldığında anlamlı bir fark görülmemiştir. Sonuç olarak; takımla öğrenme yönteminin öğrenci başarısını ve bilginin kalıcılığını artırdığı söylenebilir. Çalışma sonucu elde edilen bulgular literatürdeki benzer çalışmalardan elde edilen verilerle benzerlik içerisindedir. Bu çalışma, öğrenci merkezli eğitime verilen önemin arttığı günümüz kimya eğitiminde kimya öğretmenlerine alternatif bir öğretme tekniği sunması açısından önemlidir.

The main purpose of this research is to investigate whether there is a significant difference between team learning and traditional methods about the interaction among the particles. In this study, as an experimental tecnique quantitative research and half experimental design is used. The study by using traditional methods on the interaction among the particles has been done with 142 students from four different science classes in the tenth grade of Sincan High School in Ankara, Turkey. Two of these classes have been chosen as experiment an the other two as control groups. Interaction among chemical species has been taught with traditional approach in the control group, where as in the experimental group team work based on the constructivist approach. Before study, preliminary information test has been applied to both groups. Moreover, perception and attitude criterion test and success test have been done in one of the groups of both experimental and control groups. After the study, perception and attitude criterion test and success test have been applied to all the groups in order to test whether learning in groups have changed the students attitudes to chemistry or not. Two months later, permanence test hase been applied to check whether there is a significant difference in learning the interaction between the particles under the constructivist approach based on group work and traditional approach.In the study, data which shows normal distribution whit t-test, ANCOVA and data which does not show normal distribution whit Mann Whitney-U test has been analyzed. According to the data gathered from the preliminary information test, it has been found out that there is a significant difference in the level of being ready, so ANCOVA analysis is preferred. When the success and the attitude of (E2) and (C2) groups have been compared, there is not a significant difference according to the statistical results. However, when the same groups have been compared in terms of the permanence of information, (C2) group has been observed to be over the average value and this has been interpreted as the level of the students readiness fort the information. When (E1) and (C1) have been compared in terms of their success rate and permanence of the information, (E1) group has been observed that average values are better. However, when their attitude has been compared, no significant difference has been seen.As a result, it can be said that learning in groups increases the level of the permanence of information and the student?s success. The findings of the study show resemblance with the findings in the literature. This study is important since it offers an alternative learning in chemistry to chemistry teachers in the age of importace of student-centered learning in chemistry.