Anesteziye sıçanda iskemi-reperfüzyon aritmilerinde peroksinitritin rolü

Abstract

97 VI. ÖZET: Bu çalışmanın amacı, (1) anesteziye sıçanlarda reperfüzyon aritmilerinde ekzojen ONOCT'nun etkilerinin incelenmesi ve (2) istirahat dönemi ve reperfuzyonun ilk dakikalarında sıçandan alman tam kan örneklerinde endojen ve ekzojen ONOO`'nun oluşturduğu kemiluminesans (KL) sinyallerinin ölçülmesidir. Sham-operated hayvanlarda ONOO` 'nun etkilerini incelemek için 20 dk boyunca taşıyıcı, ONOO` (10umol/kg/dk) ve Dek-ONOO` infüzyonu yapılan gruplar birbirleriyle karşılaştınlmıştır (n=5-8). Aritmi parametreleri ve kalp hızı (KH) bakımından gruplar arasında anlamlı bir farklılık bulunmamıştır. Ortalama kan basıncı (OKB) halamından, ONOO` ve Dek-ONOO` infüzyonu yapılan gruplarda protokolün sonlarına doğru, kontrole göre anlamlı bir düşme görülmüştür. Çalışmamızda 10 dakika iskemi ve 10 dakika reperfüzyon protokolü kullanılmıştır. Anesteziye sıçanlarda 10 dk iskemi ve 10 dk reperfüzyon boyunca yapılan ONOO` (10umol/kg/dk) infüzyonu, OKB ve KH'nın diğer gruplara göre anlamlı olarak düşük seyretmesine neden olmuştur (n=6). Kontrol grubunda %63 olan ventriküler fibrilasyon (VF) insidansımn, ONOO` infüzyonu ile %100'e çıktığı ve Dek-ONOO` infüzyonu ile %20'ye düştüğü görülmüştür (n=5-ll). Taşıyıcı infüzyonu yapılan kontrol grubunda bazal KL sinyalleri 136±34 mV iken, reperfüzyon ile bu sinyaller 336±57 mV'ye çıkmıştır (n=ll). Reperfuzyonun ilk dakikası içinde alman tam kan örneklerinde yapılan KL ölçümleri, ekzojen olarak98 ONOO` infüzyonu yapılan grupda (n=6) kontrole göre bir artış (%423) olduğunu göstermiştir. Çalışmamızın diğer bir bölümünde SOD+KAT, L-NAME ve üratm iskemi/reperfüzyon (İ/R) aritmileri üzerine etkileri incelenmiştir (n=6-ll). Hemodinamik parametreler açısından gruplar arasında bir farklılık görülmemiştir. Taşıyıcı infüzyonu yapılan grupla karşılaştırıldığında, ventriküler takikardi (VT) insidansımn SOD+KAT (%100'den %33'e) ve ürat (%100'den %50'ye) uygulanan gruplarda, VF insidansının ise SOD+KAT (%64'den %0'a) uygulanan grupda anlamlı olarak azaldığı görülmüştür. Anesteziye sıçandan reperfüzyonun ilk dakikalarında alman kan örneklerinde yapılan KL ölçümleri SOD+KAT, L-NAME ya da üratın bu sinyalleri kontrole göre sırasıyla %82, %89 ve %94 oranlarında inhibe ettiğini göstermiştir. O2` ve NO'nun herhangi birinin konsantrasyonundaki 10 katlık bir artış, ONOO` konsantrasyonunda 1000 katlık bir artışa neden olduğu bilinmektedir. Bu yüzden çalışmamızın diğer bir bölümünde ekzojen ONOO` infüzyonunun İ/R uygulanan anesteziye sıçanlardaki rolünü incelenmiştir. SOD+KAT ya da L-NAME ya da ürat uygulanması bu grup hayvanlarda VT, VF ve hayatta kalma (HK) insidanslarmda bir iyileşme yapmıştır (n=5-7). Ancak yalmz ürat uygulanan grupda VF insidansı istatistiksel olarak anlamlı düşük bulunmuştur (%100'den %40'a). İ/R uygulanan anesteziye sıçanlarda ONOO`'nun OKB ve KH'de meydana getirdiği düşme SOD+KAT ya da L-NAME ya da ürat uygulamasıyla anlamlı olarak99 düzeltilmiştir. ONOO` infüzyonunun KL sinyallerinde meydana getirdiği artış SOD+KAT ile %65, L-NAME ile %52 ve ürat ile %96 oramnda inhibe edilmiştir. Tüm bunlara dayanarak ONOCT'nun reperfüzyon aritmilerinde anahtar mediyatör olarak rol oynadığı söylenebilir. Ancak peroksinitritin etkilerinin incelenmesinde, kendisini oluşturan radikaller, dekompozisyon ürünleri ve hedef moleküllerle olan reaksiyonları beraber düşünülmelidir.

100 VII. SUMMARY: The aims of the present study were: (1) to investigate the effects of exogenous ONOO` on reperfusion arrhythmias in anaesthetized rats; and (2) measurement of endogenous and exogenous ONOO` induced chemiluminescence (CL) signals in rat whole blood which was collected during baseline or in the first minute of reperfusion. To evaluate the effects of ONOO` in sham-operated rats, vehicle, ONOO` (10^mol/kg/min) or Dec-ONOO` infused groups were compared with the each other during 20 minutes. No significant difference between all these groups was found in respect to arrhythmia parameters and heart rate (HR). Mean arterial pressure (MAP) in the ONOO' and Dec-ONOO` infused groups was decreased significantly from the control group at the end of the protocol. In the present study, 10 minutes of ischemia and 10 minutes of reperfusion protocol is used. ONOO` (10umol/kg/min) infusion during 10 minutes of occlusion and 10 minutes of reperfusion caused significant decreases in MAP and HR, in anaesthetised rats (n=6). Ventricular fibrillation (VF) incidence in the control group was 63%. In ONOO` infused group VF was increased to 100% and in Dec- ONOO` infused group it decreased to 20% (n=5-ll). In vehicle infused control, group CL signal was 136+34 mV during the resting period. This signal is increased to 336±57 mV with reperfusion (n=6-l 1). CL signal in exogenously ONOO` infused101 group is increased 423%, during reperfusion, when compared with vehicle infused group. In another part of our study, the effects of SOD+CAT, L-NAME and urate in ischemia/reperfusion (I/R) arrhythmias were investigated (n=6-ll). There was no significant difference in hemodynamic parameters between all these groups. Ventricular tachycardia (VT) incidence was decreased significantly in SOD+CAT (from 100% to 33%) or urate (from 100% to 50%) applied groups. However VF incidence was decreased significantly in SOD+CAT (from 64% to 0%) applied group when compared with the vehicle infused group. CL signals were inhibited with SOD+CAT (82%), L-NAME (89%) or urate (94%) infused groups, when compared with the vehicle infused group. It has been known that the 10 times increase in the concentrations of O2` or NO causes 1000 times increase in the ONOO` concentration. Because of this the effects of exogenous ONOO` infusion during I/R in anaesthetised rats were investigated in another part of this study. SOD+CAT, L-NAME or urate applications improved the VT, VF, and survival (S) incidences (n=5-7). But only urate infused group VF incidence was decreased significantly (from 100% to 40%). The decrease in MAP and HR during ONOO` infusion was improved significantly with SOD+CAT, L-NAME or urate infusions. CL signals of ONOO` infused groups, on the other hand inhibited by SOD+CAT 65%, L-NAME 52% and urate 96%. Based on the results of the current study, ONOO` seems to be one of the key mediators of reperfusion arrhythmias. But the evaluation of the role of102 peroxynitrite must be considered with the radicals which it forms, its decomposition products, and also reactions with its target molecules.