Pyrost, demineralize kemik ve solvent dehidrate kemik greftlerinin membranlı ve membransız kullanımını kemik iyileşmesi üzerine etkilerinin deneysel olarak incelenmesi

Abstract

-92- OZET Bu çalışma pyrost, insan demineralize kemik tozu ve solvent dehidrate insan kemiği greftlerinin tek başına veya solvent dehidrate insan perikardiyumu membranı ile kombine uygulamalarda kemik iyileşmesi üzerindeki etkilerinin karşılaştırmalı olarak incelenmesi amacıyla yapılmıştır. 21 adet Yeni Zelanda tavşanının deney hayvanı olarak kullanıldığı çalışmada deneklerin sağ ve sol alt çenelerinde 4'er adet standart kemik defekti oluşturulmuştur. Sağ alt çenede defektlerin üçüne kemik greft materyalleri uygulanırken, bir defekt, kontrol grubunu oluşturmak üzere normal iyileşmeye bırakılmıştır. Sol alt çenede ise aynı işlemlere ilave olarak defektlerin üzerine membran uygulaması yapılmıştır. 1., 2. ve 4. haftaların sonunda alınan örnekler histopatolojik olarak incelenmiştir. Yeni kemik yapımının pyrost ve demineralize kemik ile en iyi derecede olmak üzere tüm kemik grefti uygulamalarında normal kemik iyileşmesinden daha üstün olduğu ve membran uygulamasının sadece solvent dehidrate kemik greftleriyle kombine kullanımda kemik iyileşmesine katkı sağladığı gözlenmiştir. Sonuçta, kullanılan tüm materyallerin biyouyumlu, yeni kemik yapımını aktive eden ve maksillofasiyal rekonstrüksiyonlarda kullanılabilecek yararlı materyaller olduğu görülmüştür.

-93- SUMMARY The objective of this investigation was to determine and compare the osseous regenerative capacity of three different bone graft materials (pyrost, demineralized bone powder, solvent dehydrated bone chips) with and without a collagen membrane (solvent dehydrated pericardium) in experimentally created intraosseous defects. Bilateral mandibular osseous defects were created in 21 New Zealand white male rabbits. Three of four defects on each side were filled with different bone graft materials while the remaining defects (1 per side) were left empty as controls. On one side, the defects were covered with a collagen barrier membrane prior to closure, while the defects on the other side were left uncovered. The animals were sacrified at 1., 2., and 4 weeks postoperatively for histological examination of the defect sites. Both applications, either bone grafts alone or in combination with a collagen membrane, promoted bone regeneration of the intraosseous defects. The addition of a membrane with a bone graft material appeared to add extra benefit to osseous healing only in the solvent dehydrated bone group. In conclusion, this study has shown that bone grafts or bone substitutes in combination with a mechanical hindrance can be of profound importance for unimpeded bone healing in oral and maxillofacial reconstructions.