Spongioza blok kemik greftinin, dura mater ve fascia lata greft materyalleri ile birlikte uygulandığı segmental osteotomiler sonrasında iyileşmenin histopatolojik olarak incelenmesi
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Günümüzde oral ve maksillofasiyal cerrahi disiplini içinde önemi giderek artan ortognatik cerrahi tekniklerinden olan segmental osteotomiler sonrasında ortaya çıkan kemik boşluklarının erken ve sorunsuz iyileşmeleri ve fonksiyona geçirilebilmeleri önemli bir noktadır. Yönlendirilmiş kemik rejenerasyonu tekniğinin bu amaçla kullanımına ilişkin verilerin az olması böyle bir çalışmanın yararlı olacağını düşündürmüştür. Çalışmada toplam altı adet köpek üzerinde standart koşullarda segmental cerrahi uygulanmış ve oluşan toplam 12 adet kemik boşluğu 4., 8., 12. hafta grupları olarak ayrılmıştır. Her grup böylelikle 4' er segmental defekt içermektedir. Defektler her grupta biri kontrol olmak kaydı ile izlemeye alınmış, diğer defektlere ise solvent dehidrate blok kemik greftleri uygulanarak üstleri rezorbe olabilen Fascia Lata yada Dura Mater membran materyalleri ile örtülmüştür. Hayvanlar deney periyodlan sonrasında öldürülerek operasyon alanları histopatolojik incelemeye alınmışlardır. Membranlann ve kemik greftinin klinik ve histopatolojik olarak izlenen hipersensitivite reaksiyonu oluşturmadığı ve dokular tarafından iyi tolere edildikleri saptanmıştır. Her iki membranın birbirlerine göre kemik iyileşmesi açısından bariz bir üstünlüklerinin bulunmadığı bulgulanmıştır. Ayrıca kemik grefti uygulanan örneklerdeki iyileşmenin kontrol grubundan farklı olmadığıda gözlenmiştir. Recently orthognathic surgical procedures have an increased popularity and importance in oral and maxillofacial surgery and segmental osteotomies are considered as a common technique in orthognathic surgery. It seems to be a problem that the defects due to osteotomies have to be urgently healed and segments must become functional as soon as possible. Although the lack of datas related guided bone regeneration in segmental osteotomies revealed by the literature. In this study, healing modalities of the defects due to segmental osteotomies which were treated by either spongiosa block grafts and Fascia Lata or spongiosa blocks and Dura Mater utilized together evaluated histopathologically. 6 beagle dogs were used in the study and 12 standardised segmental osteotomies performed in dogs mandible. The defects were divided into 3 groups as 4. weeks, 8.weeks and 12 weeks. Each group has 4 segmental defects. One of each four defects assesed as control and the others received solvent dehidrated spongiosa block graft and sealed by Fascia Lata or Dura Mater. The animals sacrified at the end of the experimental period. Histopathologically findings showed no hypersensitivity reactions occured and all the graft materials well tolerated by the surrounded tissue. There were no excessive inflammatory reactions in all groups. No significant difference was observed between the effects of the Fascia Lata and Dura Mater membranes. However, 12 weeks Fascia Lata group results have very slight priority on Dura Mater. Healing of the defects with bone graft was approximately as same as controls.
Collections