Fatih Projesi kapsamında pilot okul olarak belirlenen ortaöğretim kurumlarında çalışan kimya öğretmenlerinin teknolojik pedagojik alan bilgisi yeterlikleri

Abstract

FATİH projesi kapsamında pilot olarak belirlenen okullardaki kimya öğretmenlerinin teknolojik pedagojik alan bilgisi (TPAB) yeterlik düzeylerini belirlemek amacıyla gerçekleştirilen bu çalışmada hem nicel hem de nitel veri toplamaya olanak veren karma yöntemler kullanılmıştır. 2012 yılında Fatih Projesinin pilot olarak uygulandığı 17 farklı ilde (Ankara, Balıkesir, Bingöl, Diyarbakır, Erzincan, Erzurum, Hatay, İstanbul, İzmir, Karaman, Kayseri, Kocaeli, Mersin, Rize, Samsun, Uşak, Yozgat illerinde) Milli Eğitim Bakanlığına bağlı devlet liselerinde görev yapan 103 kimya öğretmenin katılımıyla gerçekleştirilen araştırmada nicel veriler TPAB anketi ile toplanmıştır. Araştırmanın nitel verileri ise Ankara ilinde görev yapan dört öğretmen ile odak grup görüşmesi yapılarak elde edilmiştir. Araştırmada nicel veriler SPSS (Statistical Package for Social Sciences) 18.0 istatistik paket programında betimsel istatistikler, kay kare ve bağımsız örneklem t-testi kullanılarak analiz edilirken nitel veriler betimsel analiz yöntemine uygun olarak kodlanmış ve temalar oluşturularak sunulmuştur. Araştırmanın nicel verilerinin analizinden kimya öğretmenlerinin eğitim teknolojilerindeki yenilikleri çok fazla takip etmedikleri; Wiki, yazıcı, CD, eğitim yazılımları ve elektronik tablolama teknolojileri hariç diğer eğitim teknolojilerini kadın ve erkek öğretmenlerin kullanma sıklıklarının aynı olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca kimya öğretmenlerinin TPAB öz yeterlik düzeylerinin yeterince yüksek olmadığı, özyeterlik düzeylerinin cinsiyete göre farklılık göstermediği, teknolojik pedagojik alan bilgisi boyutunda lisans mezunlarına göre yüksek lisans mezunlarının, pedagojik bilgi boyutunda hizmet öncesi eğitim almayanlara göre alanların kendilerine daha fazla iiigüvendikleri belirlenmiştir. Diğer taraftan araştırmamızda kişisel bilgisayara sahip olmanın TPAB öz yeterlik düzeylerine etki etmediği gözlenmiştir. Kimya Öğretmenlerinin TPAB öz-yeterlik düzeylerinin kıdem yılına göre değişimi incelendiğinde PB, AB, PAB alt boyutlarına alınan puanlar ile kıdem yılıarasında pozitif yönde, TB, TAB, TPB, TPAB alt boyutları ile toplamda alınan puanlar ile kıdem yılı arasında ise negatif yönde düşük düzeyde ilişki olduğu bulunmuştur. Araştırmanın nitel verilerinden ise öğretmenlerin sistemi tam olarak çalıştıramama, tabletler nedeniyle öğrencilerin ilgisini derse çekememe, tabletlere veri girişi yapamama, tabletlerde bazen verilerin kaybolması, akıllı tahtaların sık sık arızalanması, teknik donanımla ilgili yeterli destek alamama, yazılımların ilgi çekici olmaması, yeterli teknolojik bilgiye sahip olmama gibi sorunlar yaşadıklarıanlaşılmıştır.Anahtar Kelimeler: Teknolojik Pedagojik Alan Bilgisi, Teknolojik Pedagojik Alan Bilgisine Yönelik Öz-Yeterlik, Kimya öğretmeni, FATİH projesi

In this study which is aimed to determine level of proficiency of the Technological Pedagogical Content Knowledge (TPCK) of chemistry teachers working at the schools designated as pilot schools in FATIH Project, mixed methods were used to collect both quantitative and qualitative data. In this research, quantitative data was collected by Technological Pedagogical Content Knowledge (TPCK) questionnaire with participation of 103 chemistry teachers who work in pilot schools in FATIH Project in 2012 from 17 different cities (Ankara, Balıkesir, Bingöl, Diyarbakır, Erzincan, Erzurum, Hatay, İstanbul, İzmir, Karaman, Kayseri, Kocaeli, Mersin, Rize, Samsun, Uşak, Yozgat). Qualitative data were achieved by focus group discussion with four teachers who served in Ankara. While quantitative data was analyzed by using descriptive statistics, chi square and independent sample t-test in SPSS (Statistical Package for Social Sciences) 18.0 statistical package program, qualitative data was coded according to descriptive analysis method and presented by creating themes. From analysis of the quantitative data, it is come out that chemistry teachers don?t follow innovations in education technology. It is also come out that the frequency of using learning technologies except Wiki, printers, CDs, educational software and electronic spreadsheet technologies were the same as male and female. Also, chemistry teachers? TPCK self-efficacy levels are not high enough. No gender differences were vfound in the levels of self-efficacy. The graduates who got master degree trust themselves more than who didn?t have master degrees in TPCK. In addition to that teachers who had pre-service education about TPCK, trust themselves in comparison with the teachers who didn?t have pre service education about TPCK. Also it has been observed that having personal computer do not affect the level of TPCK self-efficacy. Examining the levels of chemistry teachers in accordance with the years of seniority, it is come out that, there is positive correlation between PK, CK, PCK sub dimension scores and the year of seniority, there is negative correlation among TK, TCK, TPK, TPCK dimension scores and years of seniority at low level. Qualitative data of research have been shown up that teachers have problems so called. Teachers cannot operate system properly, cannot draw attention of their students during lesson because of tablets, can not enter data to tablets, sometimes loss of data in tablets, often fails smart boards, not taking enough support on technical equipment, lack of interesting software programs, not having technological knowledge. Keywords: Technological Pedagogical Content Knowledge, Self-efficacy for Technological Pedagogical Content Knowledge, Chemistry Teacher, FATIH Project.