Periferik arter hastalarında osteopatik manuel tedavinin arteriel dolaşım üzerine etkisi

Abstract

Periferik arter hastalığı (PAH), alt ekstremitelerde, periferik arterlerin daralmasına nedenolan kronik, aterosklerotik bir süreçtir. Osteopatik manuel tedavi (OMT) yöntemi de pek çokpatoloji için yeni bir tedavi seçeneği olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu çalışmanın amacı,PAH tanılı hastalarda, OMT'nin arteriel dolaşım üzerindeki etkisini araştırmaktır.Çalışmaya 14 OMT grubunda, 14 kontrol grubunda olmak üzere 28 hasta katılmıştır. OMTgrubundaki hastalara, haftada 2 kez olacak şekilde 4 hafta boyunca OMT dolaşım modeliuygulanmıştır. Uygulama öncesi ve sonrasında femoral arter çap, debi, altı dakika yürümemesafesi, ağrı, yaşam kalitesi (KF-36) ve fiziksel aktivite düzeyi kapasiteleri (UFAA)değerlendirilmiştir. Değerlendirmeler sonucunda OMT grubunda, sağ tanılı hastaların sağfemoral arter debilerinde ve yürüme mesafelerinde anlamlı gelişmeler kaydedilmiştir(p<0.05). OMT grubunda aktivite ve dinlenme anındaki ağrı, tedavi öncesine görekıyaslandığında anlamlı derecede azaldığı belirlenmiştir (p<0.05). OMT ve kontrol grubuyaşam kalitesi bakımından karşılaştırıldığında, OMT grubunda ağrı ve enerji/canlılık/vitaliteparametlerinde anlamlı fark saptanmıştır (p<0.05). Ancak, her iki grup karşılaştırıldığındatedavi alan grupta debi, yaşam kalitesi ve fiziksel aktivite düzeyinde artış, ağrıda azalmaolmasına rağmen istatistiksel olarak anlamlı fark görülmemiştir. Tüm bu sonuçlarneticesinde PAH'lı hastalarda, kardiyovasküler iskemik olayları azaltmak, fonksiyoneldurumu ve yaşam kalitesini iyileştirmek için medikal tedavi, egzersiz ve yaşam tarzıdeğişikliği dışında OMT uygulamasının da bir tedavi seçeneği olabileceği söylenebilir.

Peripheral artery disease (PAD) is a chronic atherosclerotic process that causes narrowingof peripheral arterial vessels in the lower extremities. Osteopathic manual therapy (OMT) isone of the new treatment options for various pathologies. The aim of this study was toinvestigate the effect of OMT on arterial circulation in patients with PAD. 28 patients(OMT=14, Control=14) were included in the study. In the OMT group, the OMT circulationmodel was applied to the participants twice a week for a duration of 4 weeks. Before andafter the application, femoral artery diameter, flow rate, six minute walking distance, pain,health quality (SF-36) and physical activity level (IPAQ) in the patients were evaluated.Statistically significant improvements were observed in the right femoral artery flow ratesand walking distances of the right-effected patients in the OMT group (p<0,05). In the OMTgroup, activity and resting pain values were significantly decreased when compared to thevalues prior to the treatment (p <0.05). When OMT and control groups were compared interms of quality of life, there was a statistically significant difference in pain and energy /viability / vitality parameters in the OMT group (p<0.05). However, when both groups werecompared, increase in flow rate, quality of life and physical activity level and decrease painin treated group there was no statistically significant difference. In consequence of thesefindings, in addition to medical treatment, exercise and lifestyle changes, OMT could alsoprovide a treatment option for reducing cardiovascular ischemic events and improvingfunctional status and quality of life for patients with PAD.