Çoklu dişeti çekilmelerinin tünel yöntemi ile tedavisinde subepitelyal bağ dokusu grefti ve de-epitelize edilmiş serbest dişeti grefti uygulanmalarının değerlendirilmesi

Abstract

Çalışmamızın amacı Miller sınıf I ve II çoklu dişeti çekilmelerinin tedavisinde tünel tekniği (TT) ile bağ dokusu grefti (BDG) ve de-epitelize edilmiş serbest dişeti greftinin (De-epSDG) klinik etkinliklerinin değerlendirilmesiydi. Gazi Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Periodontoloji Anabilim Dalı Kliniğine dişeti çekilmesine bağlı estetik ve hassasiyet şikayetleriyle başvuran 38 hasta (ortalama 41,18 ± 10,7 yaş. ) çalışmamıza dahil edildi. Çoklu dişeti çekilme bölgeleri 19 hastada BDG+TT, 19 hastada ise De-epSDG+TT ile tedavi edildi. Operasyon öncesinde ve tedaviden 6 ay sonra plak indeksi (Pİ), gingival indeks, sondlamada kanama, cep derinliği, klinik ataşman seviyesi, çekilme derinliği, çekilme genişliği, keratinize doku yüksekliği, dişeti kalınlığı verileri; ameliyat sırasında ise operasyon süresi, palatinal kalınlık, greft boyutları kaydedildi. Operasyonda greftlerden alınan örnekler histopatolojik ve histomorfometrik olarak incelendi. Cerrahi sonrası kanama, ağrı, rahatsızlık, hassasiyet ve kullanılan ağrı kesici miktarı kaydedildi. Tüm veriler istatistik olarak değerlendirildi. Her iki grupta da tüm periodontal parametrelerin 6 ay sonunda iyileştiği görüldü (p<0,05). BDG+TT grubunda 6 ay sonunda daha fazla çekilme derinliği azalışı görüldü (p<0,05). Kök yüzeyi kapanma (KYK) %'sinin De-epSDG+TT grubunda (87,28 ± 21,71), BDG+TT grubundan (78,09 ± 23,31) daha fazla olduğu, ancak farkın istatistik olarak anlamlı olmadığı bulundu. De-epSDG+TT grubunda 6 ay sonunda elde edilen tam KYK% oranının (%71,4), BDG+TT grubundan (%48,8) istatistik olarak yüksek olduğu görüldü (p<0,05). De-epSDG grubunda hiposelüleritenin, BDG grubunda ise hiperselüleritenin daha fazla olduğu saptandı (p<0,05). Gruplardan bağımsız, greft selüleritesi ile kullanılan ağrı kesici miktarı arasında anlamlı korelasyon olduğu görüldü (p<0,05). Verilerimiz araştırma limitlerimiz dahilinde, her iki yönteminde Miller sınıf I ve II çoklu dişeti çekilmelerinin tedavisinde başarılı olduğunu; De-epSDG+TT ile daha fazla tam KYK elde edilebileceğini gösterdi.Anahtar Kelimeler : Çoklu dişeti çekilmeleri, Tünel tekniği, bağ dokusu grefti, DeepSDG

This clinical study aimed to evaluate the clinical efficacy of de-epithelialized free gingival graft (De-epFGG) and connective tissue graft (CTG) on treatment of multiple gingival recessions of Miller class I and II with tunnel technique (TT). 38 patients (mean age 41,18 ± 10,75 years) were referred to Periodontology Department of Dentistry Faculty of Gazi University, due to aesthetic and dentin sensitivity`s complaints. Multiple gingival recessions were randdomly treated with CTG + TT in 19 patients and with De-epFGG + TT in 19 patients. Plaque index, gingival index, bleeding on probing, pocket depth, clinical attachment level, recessions depth, recessions width, keratinized tissue height, gingiva tissue thickness were recorded before operation and 6th month. Chair time, palatinal thickness, graft dimensions were recorded during operation. After palatal graft harvesting tissue samples were evaluated histo-pathologically and histomorphometrically. Postoperative bleeding, pain, discomfort, tenderness and the amount of painkillers were recorded. All data were evaluated statistically. In both of groups, all periodontal parameters improved after 6 months (p <0.05). In the CTG + TT group, recessions depth decreased at the end of 6 months (p <0.05). In the De-epFGG + TT group (87,28 ± 21,71), the difference was found to be higher than the CTG + TT group (78,09 ± 23,31), but the difference was not statistically significant. After 6 months Complate Root Coverage (CRC) on the De-epFGG + TT group (% 71,4) was higher than the CTG + TT group (48,8%) (p <0,05). Hypocellularity was higher in De-epFGG group and hypercellularity was higher in CTG group (p <0.05). Significant correlation has been recorded between graft cellularity and the amount of painkillers (p <0.05). Our final data shows that, both Miller class I and II recessions were found to be successful after the treatment of multiple gingival recessions; De-epFGG + TT showed more CRC within our research limits.Key Words : Multiple gingival recessions, Tunnel technique, connective tissue graft,De-epFGG.