Antrenör-sporcu ilişkisinin sporcuların durumluk kaygı, öfke ve öznel iyi oluş düzeylerine etkisi: taekwondo ve korumalı futbol örneği

Abstract

Bu çalışmanın amacı, antrenör-sporcu ilişkisinin sporcuların durumluk kaygı, öfke ve öznel iyi oluş düzeylerine etkisini araştırmaktır. Çalışmaya bireysel sporlarda taekwondo branşından 107'si kadın 136'sı erkek toplam 243 sporcu, takım sporlarında korumalı futbol branşında 177 erkek sporcu olmak üzere toplam 420 sporcu gönüllü olarak katılmıştır. Çalışmada veri toplama aracı olarak anket yöntemi kullanılmıştır. Çalışmada araştırmacı tarafından hazırlanan demografik bilgi formu, `Antrenör-Sporcu İlişkisi Envanterinin Sporcu Formu`, `Spielberger Durumluk Kaygı Ölçeği`, `Çok Boyutlu Öfke Ölçeğinin Öfke ile İlgili Davranışlar Boyutunun Saldırganlık ve Sakinlik Alt Boyutları` ve `Oxford Mutluluk Ölçeği Kısa Formu` kullanılmıştır. Toplanan veriler SPSS 20 paket programı kullanılarak analiz edilmiştir. İkili bağımsız grupların ortalamaları arasındaki farkı test etmek için parametrik olmayan istatistiksel yöntemlerden Mann Whitney U testi, çoklu grupların ortalamalarını test etmek için ise Kruskal-Wallis testi uygulanmıştır. Antrenör-sporcu ilişkisi ile sporcuların durumluk kaygı, öfke ve öznel iyi oluş düzeyleri arasındaki ilişkiyi belirlemek üzere Spearman korelasyon analizi, Antrenör-sporcu ilişkisinin sporcuların durumluk kaygı, öfke ve öznel iyi oluş düzeylerini yordama etkisini belirlemek amacıyla çoklu regresyon analizi yapılmıştır. Analizler sonucunda sporcuların antrenör-sporcu ilişkisi düzeyi puanları ile durumluk kaygı ve saldırganlık düzeyi puanları arasında negatif yönde, orta düzeyde, anlamlı bir ilişki tespit edilmiştir. Sporcuların antrenör-sporcu ilişkisi düzeyi puanları ile sakinlik ve öznel iyi oluş düzeyi puanları arasında ise pozitif yönde, orta düzeyde, anlamlı bir ilişki tespit edilmiştir. Buradan hareketle, sporcuların antrenör-sporcu ilişkisi düzeyi puanları yükseldikçe durumluk kaygı ve öfke düzeyi puanlarının azaldığı, öznel iyi oluş düzeyi puanlarının ise arttığı söylenebilir. Ayrıca antrenör-sporcu ilişkisinin, sporcuların durumluk kaygı, öfke ve öznel iyi oluş düzeylerinin anlamlı bir yordayıcısı olduğu belirlenmiştir.

The aim of this study is to investigate the effects of coach-athlete relationship on athletes' state, anxiety, anger and subjective well-being levels. In this study, a total of 420 athletes, 107 women and 136 men in the taekwondo branch, and 177 men in the american football branch, participated voluntarily. In this study, questionnaire method was used as data collection tool. In the study, demographic information form prepared by the researcher, `Athlete Form of Coach-Athlete Relationship İnventory`, `Spielberger State Anxiety Scale`, `Aggression and Calmness Sub-Dimensions of Multidimensional Anger Scale Anger-Related Behaviors Dimension`, `Oxford Happiness Scale Short Form` were used. Data collected were analyzed using the SPSS 20 package program. The Mann-Whitney U test was used to test the difference between the two independent groups and Kruskal-Wallis test was used to test the mean of multiple groups by using nonparametric methods. Spearman correlation analysis was performed to to determine the relationship between the coach-athlete relationship and the athletes 'status anxiety, anger and subjective well-being levels. Multiple regression analysis was conducted to determine whether the coach-athlete relationship had a significant effect in predicting the state anxiety, anger and subjective well-being of the athletes. As a result of the analyses, a significant correlation was found between the athletes ' coach-athlete relationship level scores and the status anxiety and aggression level scores in the negative direction. A significant correlation was found between the athletes ' coach-athlete relationship level scores and the calmness and subjective well-being level scores in the positive direction. İn other words, as the level of coach-athlete relationship increases, the state anxiety and aggression levels of the athletes decrease; levels of calmness and subjective well-being increase. In addition, it was determined that the coach-athlete relationship significantly predicted the state anxiety, anger and subjective well-being levels of the athletes.