Posterior rezorbe maksillada farkli yiv tasarimlarina sahip implantlarin sonlu elemanlar analiz yöntemi ile karşılaştırılması

Abstract

Günümüzde serbest sonlu dişsizlik vakalarının tedavisinde hem hasta hem klinisyen açısından ilk tercih implant destekli sabit protezlerdir. Fakat implant tedavisi maksilla posterior bölgede sinüs sarkması gibi anatomik zorluklar sebebiyle her zaman kolaylıkla uygulanamamaktadır. Klinisyenler çoğu zaman bölgeye implant uygulaması öncesi sinüs tabanı yükseltme işlemi gibi fazladan cerrahi müdahaleler yapmak durumunda kalmaktadır. Son yıllarda kemik greftleriyle sinüs tabanı yükseltme işlemi uygulanarak alveoler kemik yüksekliğinin artırılmasının, implant tedavileri için uygun anatomik yapıyı sağladığı ve komplikasyon riskinin çok düşük olduğu gösterilmiştir. Diğer yönden işlem halen sistemik hastalık varlığı, maksiller sinüs patolojileri varlığı, ilerlemiş yaş ve anksiyete gibi durumlarda uygulanamamakta ve ayrıca bu işlem halen hastalar tarafından travmatik bulunmaktadır. Bu gibi durumlarda başvurulabilecek daha az cerrahi işlem içeren alternatif tedavi yöntemleri yaşanabilecek komplikasyonları azaltmakla birlikte hastanın operasyon sonrası yaşayacağı süreci de belirgin şekilde rahatlatmaktadır. Ayrıca ilgili bölgenin iyileşme süresi ve işlemlerin maliyetleri de çoğu zaman düşmektedir. Bu çalışmamızda, maksiller posterior bölgede sinüs tabanı sarkması sebebiyle ideal boyutlarda implant uygulanabilmesi için yeterli kemik bulunmayan vakalara, greft uygulanarak uygulanacak lateral sinüs tabanı yükseltme işlemi ve alternatif tedavi metotlarının başarıları, sonlu elemanlar stres analiz metodundan faydalanarak karşılaştırılmıştır.

The use of dental implants is currently an efficient, reliable method for treatment of patients affected by partial or total edentulism. But the posterior maxilla has always been a high-risk area for rehabilitation with implant supported fixed prostheses because of atrophic alveolar ridges and/or a highly pneumatized maxillary sinus conditions that imply a limited amount of residual bone; and the task becomes even more difficult. In recent years there has been a growing diffusion of maxillary sinus elevation procedures associated with implantology. This is also testified by growing number of scientific papers published on this matter, making this procedure a necessary technique in the treatment of atrophic jawbones. On the other hand sinus floor elevation procedures have a lot of contraindications such as; maxillary sinus pathology, anxiety, systemic diseases. Also there are alternative treatment methods for sinus floor elevation which are less traumatic and cheaper for the patient. These methods can reduce the healing period. Thus in the present study sinus floor elevation procedure and its alternative treatment methods have been compared by using finite element analaysis method and the results are discussed.