Tekstil atık suyunun Oreochromis niloticus`da toksik etkisinin bazı antioksidan enzimler kullanılarak araştırılması

Abstract

Bu çalışmada tekstil atık suyunun antioksidan savunma sistemi ve lipid peroksidasyonu üzerine etkileri Oreochromis niloticus'da karaciğer ve solungaç dokularında incelenmiştir. Balıklar tekstil atık suyunun öldürücü olmayan konsantrasyonlarına (% 0.1, % 1 ve % 10) farklı sürelerde (15, 30 ve 45 gün) maruz bırakılmıştır. Kontrol grubu balıklar kloru giderilmiş çeşme suyu içeren akvaryumlarda bırakılmışlardır. Karaciğer ve solungaç dokularında antioksidan durumun göstergesi olarak süperoksit dismutaz (SOD) ve katalaz (CAT) enzim aktiviteleri, oksidasyon göstergesi olarak malondialdehid (MDA) konsantrasyonu ölçülmüştür. SOD, CAT enzim aktiviteleri ve MDA konsantrasyonu doza bağlı değişim göstermiştir. Tekstil atık suyunun % 1 ve % 10'luk dozlarının uygulanması sonucunda SOD, CAT aktivitelerinde ve MDA seviyesinde artışlar olduğu gözlenmiştir. Karaciğer ve solungaçta 15. ve 30. günlerde ölçülen parametrelerde gözlenen artışların 45. günde muhtemel adaptif yanıta bağlı olarak azaldığı belirlenmiştir.

In this study, the effects of textile wastewater on antioxidant system and lipid peroxidation in the liver and gill tissues of Oreochromis niloticus were investigated. Fish were exposed to sublethal concentrations of the textile wastewater (0.1%, 1%, 10%) for different periods (15, 30, and 45 days). Control group fish were maintained in aquaria containing dechlorinisated tap water. Superoxide dismutase (SOD) and catalase (CAT) enzyme activities as index of antioxidant status and malondialdehyde (MDA) concentration as index of oxidation, were measured in liver and gill tissues. Dose dependent changes were found in the enzyme activities of SOD, CAT and MDA concentration. Treatment with 1% and 10% dosed of textile wastewater caused significant increases in SOD and CAT activities as well as MDA level in liver and gill tissues. The observed increases in the measured parameters in liver and gill tissues at the 15th and 30th days of exposure were found to be decreased at the 45th day as a probable result of adaptive response.