Mersin Körfezi`nde uzatma ağı ile avcılıkta hedef dışı avın tespiti ve azaltılması

Abstract

Bu çalışma, Mersin Körfezi'nde anketler ile uzatma ağı balıkçılığı hakkında genel bilgilerin toplanması, uzatma ağlarında avlanan türlerin kompozisyonunun belirlenmesi ve fanyalı karides uzatma ağı avcılığında istenmeyen türlerin azaltılmasına yönelik ağlarda yapılacak olan modifikasyonlar olmak üzere 3 bölümden oluşmaktadır. Birinci bölüm kapsamında, Mersin Körfezi'nde faaliyet gösteren 45 tekne sahibi ile görüşülmüş ve bu teknelerde çalışanlar hakkında bilgiler toplanmıştır. İkinci bölüm kapsamında, Mersin Körfezi'nde kullanılan 10 uzatma ağının özellikleri belirlenerek teknik planları çıkarılmıştır. Bu ağların yakaladıkları hedef, hedef dışı ve ıskarta tür kompozisyonları belirlenmiştir. Üçüncü bölüm kapsamında ise ıskarta türlerin azaltılması için fanyalı karides uzatma ağının alt bölümü ile kurşun yakası arasına 4 farklı sardon ağı donatılmıştır. Deneme sonucuna göre % 32 ile en az ıskarta oranı 7 göz yüksekliğinde ve 24 mm ağ göz genişliğine sahip sardon ağında tespit edilmiştir. Bu ağ grubunun sayısı arttırılarak tekrar denemeye alınmıştır. Deneme sonunda kontrol ağında ıskarta oranı % 67 iken sardon kullanılan ağlarda % 35 olarak saptanmıştır. Hedef tür olan Penaeus semisulcatus'un (karides) sardonlu ağda yakalanan miktarı kontrol ağına göre sadece % 1,5 daha az avcılık yaptığı belirlenmiş ve istatistiksel olarak bir fark saptanmamıştır (p>0,05). Fakat ıskarta türlerden Charybdes longicollis (terzi yengeç) % 85, Rissoides desmaresti (karavida), % 66, Portunus pelagicus (kum yengeci) % 75 oranında ve istatistiksel olarak belirgin derecede daha az yakalanmıştır (p<0,05).Sonuç olarak bu tezde Mersin Körfezi'nde yoğun olarak kullanılan 10 farklı uzatma ağının yapısal ve kullanım özellikleri tespit edilip, ağlarda yakalanan tür kompozisyonları belirlenmiştir. Yapılan anket çalışmaları ile balıkçıların sosyo ekonomik yapısı ortaya çıkarılmıştır. Ayrıca bu çalışma, karides uzatma ağlarında sardon kullanımının balıkçı için büyük sorun olan ıskarta türlerin azaltılmasında etkili olduğunu göstermiştir.

This study is composed of three chapters including; collection of overall information about gill and trammel net fisheries in Mersin Bay by using questionaires, determination of species caught by gill and trammel nets, and modifications towards reduction of unwanted species in prawn trammel nets. In the first chapter, owners of the 45 boats fishing in Mersin Bay were interviewed and information about fishers working and nets used in these boats were collected. In the second chapter, target, by-catch and discard composion of these nets were determined. In the third chapter, 4 different guarding nets were mounted rigged in the lower section of prawn trammel net to reduce its discard rate. It was found that with 32 % the lowest discard was determined in the net which has 7 meshes height and 24 mm bar length guarding net. After increasing the numbers of these nets, this group of nets were tested again. At the end of the trials it was determined that while the discard percentage was 67 in the contro l group, it was 35 in the modified net. It was found that the main target species Penaeus semisulcatus (gren tiger prawn) captured in the test gear was only 1,5 % lower than that of the contro l gear and the difference was statistically insignificant. But the discarded species Charybdes longicollis (tailor crab) 85%, Rissoides desmaresti (mantis shrimp) 66%, Portunus pelagicus (sand crab) 75% less capptured in the test gear and the differences were found to be statistically significant (p<0,05).In Conclusion, technical and operational specifications of ten different gill and trammel nets used in Mersin Bay are defined and compositions of species captured by these nets are identified in this study Socio-economic structure of fishers are outlined by questionareies. Additionally, this work has demonstrated that use of guarding nets in prawn trammel nets are efficient in reducing discarded specimens which causes problem to fishers.