Öğrenci prokofiev`in büyük ölçekli piyano eserlerindeki sonat allegrosu anlayışı

Abstract

Sonat allegrosu, en karmaşık ve kayda değer müzik formlarından biridir. Yapısal olarak, bir bakıma, kendinden önce gelen formların sentezlenmesiyle ortaya çıkmıştır. Sonat allegrosunun Rönesans'ta başlayan gelişimi, hiçbir zaman önemini ve popülerliğini kaybetmeden günümüze kadar sürmüştür. 20. yüzyıl bestecilerinden Sergei Sergeyeviç Prokofiev, klasizme son derece bağlı bir besteci olarak müzik tarihine geçmiş ve öğrencilik yıllarında bestelediği Birinci ve İkinci Piyano Sonatları ve Birinci Piyano Konçertosu'nda, klasizmin en vazgeçilmez öğelerinden biri olan Sonat Allegrosu'nu kendi yaratıcılığıyla biçimlendirmiştir. Bu çalışma, Prokofiev'in öğrencilik yıllarında bestelediği büyük ölçekli piyano eserlerinde sonat allegrosunu nasıl yapılandırdığı ile ilgili bilgi ve form analizlerini içermektedir.

The Sonata-Allegro form is one of the most complex and noteworthy of all music forms, and is in some ways a synthesis of other forms that preceded it. This form, which began to develop at the time of the Renaissance, has long occupied a position of importance and popularity, continuing from the time of its inception right down through the ages to modern times. One of the great 20th century composers, Sergei Sergeyevich Prokofiev, took his place in music history as a composer highly devoted to classicism. Prokofiev composed his first and second piano sonatas along with the first piano concerto when he was a conservatory student, and in these pieces he used the Sonata-Allegro form, but shaped it according to his own creativity. This thesis includes information and analyses of the big piano works composed during Prokofiev's conservatory years.