Alban Berg Op. 1 Piyano Sonatı ve yorum kılavuzu

Abstract

Bu çalışma Alban Berg'in Op. 1 Piyano Sonatı'nı müziğin tarihsel gelişimi içinde konumlandırmayı ve Alban Berg'in besteciliğindeki temel eğilimler çerçevesinde incelemeyi amaçlar. Ekspresyonizm akımına dahil edebileceğimiz Op. 1 Piyano Sonatı, atonalin kıyısında duran bir eserdir. İlk karşılaşıldığında yorumcuya kendini hemen açmayan yoğun bir müzikal dile sahiptir. Bu çalışma ile Türkiye'de çok sık seslendirilmeyen bu eserin yorumlanmasıyla ilgili yapısal ipuçları sağlama amacı güdülmüştür. Sunulan yapısal analiz ve yorum kılavuzu, yirminci yüzyıl başlarında yazılmış ve günümüz müziğini derinden etkilemiş bu esere yakınlaşmayı hedeflemektedir.

This study aims at positioning Alban Berg's Op. 1 Piano Sonata in the context of the historical development of music, and examining it within the framework of the basic trends in Berg's composition. Op. 1 Piano Sonata, which can be included in expressionism, is a piece that borders on atonality. It has an intensive musical language that does not give in to the performer presently. The goal of providing structural clues for Op. 1 Piano Sonata, which is not performed very often in Turkey, is pursued with this study. Presented analysis and performance guideline aspire to approach this early twentieth century piece that deeply influenced contemporary music.