Sanat tarihinde paradigmatik kırılmalar ve resim sanatına yansımaları

Abstract

Bu çalışmanın amacı, sanat tarihinin kırılma noktalarına ve bu kırılmaların ardında yatan içinde bulunulan dönemin güç ilişkilerinin neden olduğu dinamiklere odaklanmak ve özgürlükçü, çoğunlukçu bir ortamda, resim sanatının çağdaş sanat sunumları içerisindeki yerini vurgulamaktır.Sanat tarihi toplumun sosyal ve ekonomik ilişkilerini belirleyen güç ilişkilerinden bağımsız değerlendirilemez. Batı sanatı, tarih boyunca düşünce yapılarındaki bu kırılmalar sonucu farklı biçimlerde şekillenmiştir. Çağdaş sanat yaklaşımına kadar geçen süre içinde bütün sanat dönemleri hâkim akımların, büyük anlatıların etkisinde biçimlenmiştir. Ancak, çağdaş sanatla birlikte sanat gündelik hayatla bağlarını, yaşanılan dönemin gerçekliği ile tekrar kurmuş ve herkesi kapsayan bir niteliğe bürünmüştür. Bu anlayışın açtığı özgürlük alanı geçmişteki sanat anlayışından farklı olarak herkese sanatçı ve her şeye de sanat eseri olabilme yolunu açmıştır. Çağdaş sanatın gelenekselin tam karşısında şekillendiğini ileri süren tezlere rağmen çağdaş sanatın içinde barındırdığı özgürlük ve çoğulculuk karakteri, resmin ve sanatın sonu gibi karamsar tezleri çürütmüştür. Günümüzde, geleneksel yöntemlerden dijital teknolojinin sağladığı yeni imkânlara kadar her türlü sunum yöntemi uygulanabilir durumdadır. Aksi, çağdaş sanatın avangardlarının eleştirdikleri, modern sanatın seçkinciliği sorununu tekrar doğuracaktır.Ancak, avangard çıkışların sanatçılara sağladığı özgürlük alanının, kapitalizmin ve kültür endüstrisinin kontrolünde olduğu da yadsınamaz bir gerçekliktir. Çağdaş sanatın özgürlükçülüğü ve çoğulculuğu bir kazanım olmakla birlikte sanatın ve sanatçıların para ile kurduğu ilişki sanatın metalaşması sorununu, sanat ve hayatın kültür endüstrisi koşullarında birleşmesini de gündeme getirmiştir. Çağdaş sanatın bu iki farklı gerçekliği ekseninde oluşan gerilim, günümüz sanatının karakterini oluşturmaktadır.Anahtar Kelimeler: mimesis, estetik, çağdaş, modernizm, postmodernizm, çoğulculuk

The purpose of this study is to focus on the breaking points of the art history and the power relation dynamics that shaped these breaking points in the current period. In addition, we aim to emphasize the place and the role of painting in this permissive and pluralistic contemporary art environment.Art history, cannot be considered without the power relations that determines social and economic relations. Western art has been shaped by different historical forces throughout the history. Until the birth of contemporary art, art has been shaped by under the influence of grand narratives and dominant art movements. However, contemporary art reestablished bonds with the everyday life and embraced everyman in the production of art. Unlike the previous art approaches, this gave chance to everyone to become an artist and also paved the way for everything to be a work of art. Despite the pessimistic arguments that contemporary art shaped by opposition to tradition and it is the end of art and painting, contemporary art's permissive and pluralistic nature helped to refute these pessimistic ideas. Today, from traditional methods to the new opportunities provided by the digital technology, all kinds of presentation methods are applicable. Otherwise, the avant-garde critique of modern art's elitist approach will raise again.However, it's an undeniable reality that the freedom provided to artists by avant-garde outputs are under the control of capitalism and the culture industry. While the permissive and pluralistic nature of contemporary art has a great value, today the problem of commodification of art and artist are big concerns. These tensions of contemporary art shape today's art environment.Keywords: mimesis, aesthetic, contemporary, modernism, postmodernism, pluralism