Oyuncunun dramaturjisi

Abstract

Konstantin Stanislavski'nin oyunculuk ve fiziksel eylemler ilişkisi üzerine çalışmaları, onu yaşamının son yıllarında derinlikli fiziksel devinim sorgulamasına ulaştırmıştır. Bu mirasın Vsevolod Meyerhold ve Jerzy Grotowski gibi takipçileri hem çalışma düzeninin hem de gösterimin merkezine; oyuncunun bedeni ve eylemsel varlığını konumlandırmışlardır. Bu duruma paralel olarak, Stanislavski'nin araştırma yöntemi de tiyatro laboratuvarı modeline dönüşüp gelişim göstermiştir. İlerleyen süreçte problemi ve araştırma yaklaşımını devralan Eugenio Barba, öncelikle Odin Tiyatrosu'nda ardından da Uluslararası Tiyatro Antropolojisi Okulu'nda kültürlerarası bir çalışma yürüterek gösterimcinin ortak ilkelerini araştırmıştır. Barba, diğer bir taraftan gösterimin ilkeleri üzerine yürüttüğü çalışmalarındaysa dramaturji kavramını klasik bağlamından ayırarak kullanmıştır.Bu çalışmada; Stanislavski ve sonrası dönemin oyunculuk-beden araştırmaları, tiyatro antropolojisinin gösterim ve gösterimciye dair bulguları, dramaturji kavramının yeni açılımları ve Eugenio Barba'nın çalışmaları ışığında, oyuncunun dramaturjisi kavramı analiz edilmekte ve yapılandırılmaktadır.

The studies based on relationship on acting and physical actions of Konstantin Stanislavski lead him questioning of depth physical action in the last years of his life. The followers of this heritage like Vsevolod Meyerhold and Jery Grotowski locate body of actor and actional presence on both the center of work order and staging. In parallel with that case, also research method of Stanislavski turns into the model of theatre laboratory and makes progress. In following process, Eugenio Barba, who takes over problem and research approach, searched joint principles of projectionist by doing cross-cultural studies at first in Odin Theatre and later at International School of Theatre Anthropology. On the other hand, Barba used the concept of dramaturgy by separating from classic context on his studies about principles of staging.In this study; acting-body researches of Stanislavski and next period, findings about staging and projectionist of theatre antropolgy, new expansions of dramaturgy concept and the concept of performer's dramaturgy in the light of Eugenio Barba's studies are analyzed and configured.