An Evaluation of conservation strategies in Turkey with particular focus on recent developments in the dupnisa cave system

Abstract

ÖZET TÜRKİYEDEKİ KORUMA STRATEJİLERİNİN DUPNİSA MAĞARA SİSTEMİNDEKİ GELİŞMELER IŞIĞINDA DEĞERLENDİRİLMESİ Bu çalışmada Türkiye'de varolan çevre koruma yönetmelikleri ve kurumsal yapı incelendi. Trakya bölgesindeki yarasaların ve yeraltı yuvalarının korunmasında bu yapı ve yönetmeliklerin nasıl rol aldıkları araştırıldı. Koruma önceliklerim etkileyen etmenler ve uluslararası koruma politikaları Dupnisa mağara sistemindeki gelişmeler gözönüne alınarak analizlerle birlikte tartışıldı. Türkiyede'ki koruma politikalarının bioçeşitliliğin sadece bir kısmını kapsadığı sonuca varıldı. Kapsamlı bir koruma stratejisinin bulunmaması, koruma yetkisinin farklı devlet kurumlan arasında bölünmüş olması, ve uygulamanın eksik kalmasının yetersiz koruma politikalarını oluşturabileceği görüldü. Bunlara ek olarak, önemli yuvalar değerlendirildi ve almaları gereken koruma statüleri önerildi. Trakya bölgesindeki Dupnisa, Koyunbaba, Çilingoz, Bağlar, Kıyıköy, ve Domuzdere mağaralarının acilen ve sıkı şekilde koruma altına alınması gerekmektedir. Ekoturizimin Türk koruma stratejilerindeki yerini anlamak için çeşitli ekotur acentalannın aktiveteleri incelendi Ekoturizimin uygulamada koruma prensiplerini hayata geçirmediği veya doğayı derin bir anlayışla algılamayı sağlamadığı bulundu. Genel anlamda ekoturizm faaliyetlerinin yapıldıkları yerdeki doğada oluşan etkilerine fazla önem verilmeden gerçekleştirildiği kanısına varıldı. Ek olarak, çevre bilincinin önemine dikkat çekildi. Boğaziçi Üniversitesi öğrencileri arasında yapılan bir önaraştırmanın sonuçlan güçlü sözel bağlılılıklara rağmen çevreye olan ilginin oldukça zayıf ve genelde kişisel çıkarlar ve faydalarla sınırlı olduğu bulundu. Özetle, tutarlı bir bioçeşitlilik yönetiminin eksikliği, ekoturizm, ve toplumsal ilginin azlığı birçok tür ve habitatlan için ciddi bir tehlike oluşturmaktadır. Türkiye bioçeşitliliğini korumak için ulusal öncelikler belirlemediği ve onlan uygulamadığı takdirde birçok önemli habitat ve tür yok olarak ülkenin biyolojik zenginliğini geri dönüşü olmayacak bir şekilde azaltacaktır.

IV ABSTRACT AN EVALUATION OF CONSERVATION STRATEGIES IN TURKEY WITH PARTICULAR FOCUS ON RECENT DEVELOPMENTS IN THE DUPNISA CAVE SYSTEM This study aims to examine the Turkish institutional framework and existing environmental legislation regarding conservation issues related to bats and their underground habitats (roosts) in the Thrace region. The analyses are accompanied by the discussion of conservation policies in other countries and factors affecting conservation priorities. The particular focus is placed on the recent developments in the Dupnisa caves system. It is concluded that in Turkey, conservation policies cover only parts of biodiversity protection. Inadequate conservation policies and legislation may be attributed to the lack of a comprehensive conservation strategy, to the fact that responsibility for conservation is shared among many governmental bodies, and weak implementation. The discussion is followed by the assessment of roosts and some suggestions on the conservation status, they should acquire. The caves, in the Thrace region, that need immediate and strict protection are Dupnisa, Koyunbaba, Çilingoz, Bağlar, Kıyıköy, and Domuzdere. To understand better the place of eco-tourism in conservation strategies in Turkey, activities of several eco-tour agencies are analysed. It is found that in practice, eco-tourism neither follows folly principles of conservation, nor promotes deep comprehension of nature. In general, eco-tourism activities are taking place without much concern for the natural environment or consequences of impacts on the visited area. Attention is also drawn to the importance of environmental consciousness. The results of a pilot study among Boğaziçi university students indicate that although accompanied by high levels of verbal commitments, the environmental concern is rather weak and generally limited to self-interests and benefits. In summary, lack of coherent biodiversity management and conservation programs, eco-tourism, and little public concern are posing severe threat to many species and their habitats. Unless Turkey sets national priorities to protect biodiversity within its territories and implements them, many important habitats and species will deteriorate or will be lost, leading to the irreversible decline of the country's biological richness.