The privatization of culture and the development of cultural centers in the post-1980s
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Bu tez 1980 sonrası kültürün özelleştirilmesini dönemin toplumsal ve ekonomikkoşulları bağlamında açıklamayı hedeflemektedir. Bu dönüşümü göstermek için1980 öncesi ve sonrasında şirketler ve zengin ailelerin iş dışında neye yatırımyaptıklarının karşılaştırılması yapılmaktadır. 1980 öncesinde yapmış olduklarıhayırseverlik faaliyetlerinin nedenleri dönemin ithal ikameci sanayileşme modeli ileilişkilendirilerek ortaya çıkarılmaktadır. Değişen toplumsal hayatla birlikte buyatırımların kültür alanına dönmesinin nedenleri çalışmanın ana ekseninioluşturmaktadır. Teorik bir çerçeve oluşturulduktan sonra, 1980 sonrası Türkiye'deaçılan özel kültür ve sanat kurumlarına odaklanılmakta ve bu kurumlarınyöneticileriyle yapılan görüşmelerin söylem analizi ile batılılaşma, sanatınsınıfsallığı, küresel kent fantazisi gibi noktalar tartışılmaktadır. Bu çalışmada kültürsanat kurumları ve ilişkili aktörlerin söylemleri inceleme noktaları olarak elealınmıştır. This thesis seeks to uncover the privatization of culture in the post-1980s in thecontext of social and economic transformations. To achieve this aim, it compares,what motivated rich families and corporations to make investments beside businessbetween and after 1980s. The motivations of their philanthropic activities beyond the1980s are explored in relation with the import substitution industrialization model ofthis period. The reasons for the transformation of their investments to the culturalsphere with the change of social life are put forward as the basic unit of analysis.After conceptualizing this transformation within the theoretical framework, the thesisfocuses on the cultural institutions opened in the post-1980s and discusses issuessuch as westernization, the classed based structure of art, and the global city fantasyin the basis of the discourse analysis of the interviews made with the actors of theinstitutions. This thesis mainly takes culture and art institutions and the discourses ofthe related actors to the center.
Collections