21.yüzyılda mimari program ve peyzaj ilişkisindeki duyarlı arayüzler

Abstract

Günümüzde, disiplinler arası iletişim ile birlikte, yapı ve peyzaj arasındaki sınırlar erimeye başlamıştır. Mimari programın insan eylemleri sayesinde bir peyzaj olarak tanımlanması, peyzajın ise insanı mekân içinde katılımcı olarak görmesi ile bir program olarak tanımlanması günümüz mimari programlamanın odak noktası olmuştur. Bu şekilde, mimarlık ve peyzaj geçmişten gelen temsillerinden uzaklaşmış ve birbirlerini üretebilir hale gelmişlerdir. Bu mekân üretimi aşamasında ise sonuç odaklı değil süreç odaklı yaklaşım biçimleri benimsenmiş ve insanın katılımcı rolü vurgulanmıştır.Bu çalışmada, mimari program ve peyzaj arasındaki ilişkide üretilen mekânın duyarlı ilişki biçimlerini okuyabilmek için tasarım kavramları, bileşenler ve üretim biçimleri incelenmiştir. Bu şekilde, mimari program ve peyzaj arakesitinde, duyarlılık kavramını zenginleştirmek amaçlanmıştır. Mekân içinde insanın katılımcı rolünü ve mimari süreci vurgulayan yaklaşımlarla ve modellerle çalışma desteklenmiştir.Anahtar Kelimeler: Mekân Ara-yüzleri, Duyarlı Tasarım Kavramları, Duyarlı Bileşenler, Çağdaş Üretim Biçimleri.

With interdisciplinary communication, the boundaries between the building and the landscape have recently started melting today. The defining of the architectural program through human actions as a landscape, and defining the landscape as a program with the human as a participant in the space have become the focal point of today's architectural programming. In this way, architecture and landscape have moved away from the representation of the past and they both have become able to produce each other. On the production level of the space, process-oriented approaches have been adopted and emphasized the participatory role of people.In this study, design methods, components and production techniques are studied in order to able to read the responsive relations of the space produced in the relationship with architectural programming and landscape. In this way, it is aimed to enrich the concept of responsiveness in the intersection of architectural programming and landscape. It has been supported to work with approaches and models that emphasize the participatory role and architectural process within the space.Key Words: Spatial Interfaces, Responsive Design Methods, Responsive Components, Contemporary Production Techniques.