Erkek haltercilerde 10 haftalık core egzersizlerinin core kuvveti ve maksimal kuvvet üzerine etkisi

Abstract

Yapılan çalışma erkek haltercilerde gerçekleştirilen 10 haftalık core egzersizlerinin sporcuların maksimal kuvvet ve corekuvvetleri üzerine etkisini araştırmak amacıyla gerçekleştirilmiştir. Çalışmaya Irak Halter Salonunda düzenli halter antrenmanı yapan 20 erkek sporcu, tesadüfi yöntemle 10 denek ve 10 kontrol grubu olmak üzere iki gruba ayrılarak dahil edilmiştir. Çalışmaya alınan katılımcılar halter antrenörü eşliğinde 10 hafta boyunca haftada 3 gün egzersiz programına alınmışlardır. Denek grubuna halter antrenmanına ek olarak core antrenman programı uygulanmıştır. Çalışma ve kontrol gruplarından egzersiz programı başlamadan önce ve 10 haftalık egzersiz programının sonunda olmak üzere iki kez antropometrik ölçümler (vücut ağırlığı. boy uzunluğu, bel, göğüs, kalça, biceps, uyluk ve baldır çevre ölçümleri), maksimal kuvvet ölçümleri (silkme, koparma, squat göğüse çekiş maksimal kuvvetleri) ve core kuvveti ölçümleri ( Plank, gövde fleksiyon, gövde extensiyon, lateral fleksiyon) alınmıştır. Araştırmada istatistiksel yöntem olarak deney ve kontrol gruplarının karşılaştırılmasında Mann-Whitney U testi. Egzersiz öncesi ve sonrası değişimin belirlenmesinde Wilcoxon testi uygulanmıştır. İstatistiksel önem düzeyi p<0.05 olarak kabul edilmiştir.On hafta sürasince uygulanan halter ve core egzersizleri sonrasında maksimal kuvvet ölçümlerinde; çalışma grubu ön test-son test maksimal koparma (Z=-2.840 ve p=.005), maksimal silkme (Z=-2.820 ve p=.005), maksimal squat (Z=-2.829 ve p=.005) ve maksimal bench press (Z=-2.823ve p=.005) ölçüm ortalama değerlerinde anlamlı bir artış elde edilmişti. Kontrol grubunda da yine benzer şekilde maksimal koparma (Z=-2.825 ve p=.005), maksimal silkme (Z=-2.877 ve p=.004), maksimal squat (Z=-2.840 ve p=.005) ve maksimal bench press (Z=-2.814 ve p=.005) ölçümlerinde on hafta uygulanan halter egzersizi sonrası ön test- son test değerlerinde anlmalı bir artış gözlemlenmiştir (p<0.05). Core kuvveti ölçümlerinde çalışma grubu ön test- son test ölçüm ortalamalarındaki artış, plank (Z=-2.807 ve p=.005), gövde fleksiyon (Z=-2.807 ve p=.005), gövde ekstensiyon (Z=-2.809 ve p=.005) ve lateral fleksiyon (Z=-2.809 ve p=.005) olarak elde edilmiştir. Kontrol grubunda ise istatistiksel açıdan sadece core kuvveti ölçümlerinden plank (Z=-2.299 ve p=.021) ölçümlerinde anlamlı bir artış belirlenmiştir (p<0.05).Sonuç olarak uygulanan halter ve core egzersizlerinin, çalışma grubunda vücut ağırlığında değişime neden olamadan bel ve kalça çevre ölçümlerinde azalma sağlayarak biceps, uyluk ve baldır çevre ölçümlerinde artışa neden olmuştur. Hem çalışma hemde kontrol grublarında ön test ve son test maksimal kuvvet ölçümlerine baktığımızda elde edilen anlamlı artışın halter ve core egzersizi yapan çalışma grubunda daha yüksek olduğu ortaya çıkmıştır. Yani halter egzersizlerine dahil olarak yapılan core egzersiz programlarının maksimal kuvvet test sonuçlarını arttırmıştır. Aynı zamanda çalışma grubunun core kuvveti ölçümlerinde plank, gövde fleksiyon, gövde ekstensiyon, lateral fleksiyon ölçümleri ön test- son test ölçüm ortalamalarında anlamlı artışlara neden olmuştur. Bu yüzden core çalışmalarını ile birlikte uygulanan ağırlık çalışmalarının antropometrik parametreler, maksimal kuvvet ve corekuvveti gelişimi üzerinde pozitif etkisinin olabileceği ileri sürülebilir.

This study has been carried out to analyse the effect of 10 weeks of core training on sportsmen's maximum strength and core strength. The training has been completed by male weight-lifters.This study included 20 male sportsmen who train regularly at Iraq Weight Lifting Centre. 10 of those subjects were chosen randomly and they were in subject group. The other 10 of them were in controlled group, in total the study has two groups. The participants were involved in a training programme three times a week through 10 weeks with the company of a trainer. Core training programme was also applied by the subject group additionally. Antropometric measurements were taken before and at the end of the programmes from the subject and controlled groups (weight, height, waist, chest, hip, biceps, thigh and calf of the leg). Maximal Strength Measurements (clean and jerk, snatch, squad maximal strengths) and Core Strength Measurements (Plank, body flection, body extension, lateral flection) were also taken. As statistical methods, Mann-Whitney U test was utilised to compare the subject and the controlled groups. To determine the change before and after the training, Wilcoxon test was used in this study. Statistical Importance Level was accepted as p<0.05.After the 10-week weight lifting and core training programme, in maximal strength measurements, a significant improvement was observed in the subject group's pre test-post test maximal snatch (Z=-2.840 and p=.005), maximal clean and jerk (Z=-2.820 and p=.005), maximal squad (Z=-2.829 and p=.005) and maximal bench press (Z=-2.823 and p=.005) average measurement rates. Similarly, another significant improvement (p<0.05) was observed in the controlled group's maximal snatch (Z=-2.825) and p=.005), maximal clean and jerk (Z=-2.877 and p=.004), maximal squad (Z=-2.840 and p=.005) and maximal bench press (Z=-2.814 and p=005) measurements. In core strength measurements, some improvement was observed in the subject group's pre test-post test plank (Z=-2.807 and p=.005), body flection (Z=-2.807 and p=.005), body extension (Z=-2.809 and p=.005) and lateral flection (Z=-2.809 and p=.005) average measurements. On the other hand, for the controlled group there was statistically a significant improvement only in plank measurements (Z=-2.299 and p=.021), one of the core strength measurements. As a consequence, the applied weight-lifting and core exercises caused to increase biceps, thigh and calf measurements by decreasing waist and hip measurements. Yet, they could not lead to a change in body's weight. Both in the subject and controlled groups, if we examine the pre test-post test maximal strength measurements, we can see that more improvement was observed in the subject group that applied weight lifting and core exercises programmes. In other words, core exercise programmes increased the maximal strength test results together with weight lifting exercises. Besides, it led to significant increase in the pre test-post test average measurements of the subject group's core strength plank, body flection, body extension and lateral flection measurements. Thus, it can be claimed that weight lifting exercises which are done with core exercises can have positive effects on the improvement of antropometric parameters, maximal and core strengths.