Ratlarda deneysel benign prostat hiperplazisi modelinde sperm DNA hasarı tespiti

Abstract

Koşal V, Ratlarda deneysel benign prostat hiperplazisi modelinde sperm dna hasarı tespiti. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Dölerme ve Suni Tohumlama Anabilim Dalı, Veteriner Programı Doktora Tezi, Van, 2018. Bu çalışmada testosteron hormonu kullanılarak oluşturulan benign prostat hiperplazisi modelinde sperm DNA hasarının tespit edilmesi amaçlandı. Bunun için ortalama 200 gr canlı ağırlığa ulaşmış erkek Albino Wistar Ratlar kullnıldı. Hayvanlar her bir grupta 6 rat olacak şekilde üç gruba ayrıldı. 1. Grup; placebo, 2. Grup; günlük 3 mg/kg dozunda, 3. Grup; günlük 5 mg/kg dozunda testosteron 30 gün süre ile intramusculer olarak yapıldı. Uygulamalar sonunda sacrifiye edilen ratlardan sperma örnekleri alındı. Sperm DNA hasarı, motilite, anormal sperm oranı ve yoğunluk analizleri yapıldı. Sperm DNA hasarı tespitinde COMET yönteminden faydalanılarak hazırlanan preperatlar 0 (hasarsız), 1 (az hasarlı), 2 (hasarlı), 3 (orta hasarlı), 4 (çok hasarlı) olarak derecelendirilerek her grup için yaklaşık 2000 adet sperm sayıldı. Derecelendirme sonucu üç farklı hasar tespit yöntemi kullanılarak hasar oranları tespit edildi. Sperm DNA hasar oranları; 1. grupta %3.87454, 2. grupta %9.35852, 3. grupta %15.2616. Arbitrary unite göre; 1. grupta %1.199262, 2. grupta %4.08116, 3. grupta %6.29845. Genetik hasar indeksine göre; 1. grupta %5.5351, 2. grupta %17.0475, 3. grupta %27.374 değerlerinde hasar boyutu gözlendi. Bu verilerin istatistiksel olarak anlamlı olup kullanılan testosteron miktarına bağlı alarak sperm DNA hasarının arttığı tespit edildi (p<0.001). Motilite muayenesi sonucu 1. grup %90, 2. grup %80, 3. grup %80 değerlerine sahipti. Uygulanan testosteron düzeyinden bağımsız olarak motilite oranında düşüş gözlendi (p<0.006). Sperm yoğunluğu muayenesi sonucunda tüm grupların etkilenmediği tespit edildi, istatistiki bir fark bulunamadı (p>0.05). Anormal sperm oranı 1. grup %5.75, 2. grup %11.88, 3. grup %17 değerlerine sahipti. Uygulanan testosteron düzeyine bağlı olarak anormal sperm oranında artış tespit edildi (p<0.001). Sonuç olarak; ekzojen testosteron hormonu kullanılarak oluşturulan benign prostat hiperplazisi modelinde, sperm DNA hasarı oranının arttığı, motilite ve anormal sperm oranının olumsuz olarak etkilendiği, sperm yoğunluğunun ise etkilenmediği tespit edildi.Anahtar Kelimeler: COMET, DNA hasarı, sperm.Anahtar Kelimeler: COMET, DNA hasarı, sperm.

Koşal V. Detection of sperm dna damage in benign prostatic hyperplasia model in rats. Van Yüzüncü Yil University Institute of Health Sciences, Department of Reproduction and Artificial Insemination, Ph.D. Thesis, Van, 2018. This study aimed to determine the sperm DNA damage in the benign prostatic hyperplasia model using testosterone hormone. For this purpose, male albino wistar rats, which reached an average of 200 g live weight, were used. The animals were divided into three groups of 6 animals in each group. Group 1; placebo, Group 2; 3 mg / kg daily, Group 3; Testosterone was administered intramuscularly for 30 days in a dose of 5 mg / kg daily. Sperm samples were taken from the rats at the end of the applications. Sperm DNA damage, motility, abnormal sperm rate and density analyzes were performed. By using COMET method for sperm DNA damage detection; the preparations were rated as 0 (undamaged), 1 (less damaged), 2 (damaged), 3 (moderately damaged), 4 (very damaged) and approximately 2000 spermatozoa were counted for each group. Damage rates were determined using three different methods of damage assessment. Sperm DNA damage rates according to Percentile Calculation; 1st group % 3.87454, 2nd group % 9.35852 3rd group % 15.2616, according to Arbitrary Unit; 1st group % 1.199262, 2nd group % 4.08116, 3rd group% 6.29845, according to Genetic Damage Index; group 1 % 5.5351%, group 2 % 17.0475, group 3 % 27.374 of the damage dimension was observed. This data was statistically significant and it was determined that sperm DNA damage was increased due to the amount of testosterone used (p <0.001). Motilite examination results were as follows; Group 1 %90, Group 2 %80, and Group 3 %80. A decrease in motility was observed regardless of the testosterone level (p <0.006). It was determined that all groups were not affected as a result of sperm density examination, no statistical difference was found. Abnormal sperm count results in abnormal sperm rates in group 1 (%5.75), in group 2 (%11.88) and in group 3 (%17) respectively. An increase in abnormal sperm was detected depending on the testosterone level (p <0.001). As a result; it was determined that the rate of sperm DNA damage was increased, motility and abnormal sperm ratio were adversely affected and the amount of density was not affected in the benign prostatic hyperplasia model created using the exogenous testosterone hormone.Key Words: COMET, DNA damage, sperm.