Yunan sinemasının ilk yılları ve gelişimi

Abstract

Yunan sineması yolculuğuna, ilk olarak 1906'da Atina'da Olimpiyat Oyunları gibi önemli olaylar ve Yunanistan'daki günlük yaşam konuları hakkındaki kısa belgesel filmlerle başladı. Komedi, drama, macera ve melodrama gibi kurgu filmleri 1914'ten sonra yapıldı. 1928-1932 yılları arasında yabancı yapımlarla aynı seviyede hatta rekabet edebilen filmler yapılabildi. Fakat teknik imkanların yokluğu, yurtdışındaki sesli sinemanın artan popüleritesi, devletten herhangi bir finansal desteğin olmayışı ve Yunanistan'daki politik ve sosyal şartlardan dolayı Yunan sineması 1932-1939 yılları arasında kendini geliştiremedi. Bu düşüş 1940'lı yıllardaki İkinci Dünya Savaşı süresince de devam etti. 1940-1945 yılları arasında çok az film çekilebildi. İkinci Dünya Savaşından sonra, savaş sonrası Yunan sinemasının şekillenmesinde ortaya çıkan yeni film yapım şirketlerinin, yönetmenlerin ve film dağıtımcılarının katkısı çok büyüktü. 1945 ve 1950 yılları arasında on üç farklı film şirketi tarafından kırk film çekildi. Filmlerin çoğu drama ve melodram türlerindeydi. Komedi türünde film sayısı daha azdı. Sonraki yirmi yılda, Yunan sineması altın çağına erişti. Sinema, tüm sosyal sınıflardaki Yunan toplumunun temel eğlence seçeneği haline geldi. Ancak Yunan filmleri daha çok düşük sosyal statüdeki insanlar tarafından benimsendi. 1950 yılında 13 film ile başlayan yapım sayısı giderek artarak 1967 yılına gelindiğinde 52 filme çıktı. Ayrıca sinemaya yatırım yapan insanların sayısı arttı. 1950'li yıllardan 1970 yılına kadar Yunan sineması en verimli çağını yaşadı. O zamanlarda, çekilen film sayısı ülke nüfusuna göre Avrupa kıtasındaki en yüksek sayıydı. Bu dönemde bugun bile hala unutulmayan olağanüstü yönetmenler, oyuncular ve müzisyenler yetişti.

Greek cinema started its `journey` in the beginning of the 20th century, by producing short documentary films about the everyday life in Greece and of special events such as the Olympic Games in Athens in 1906. It was after 1914 when Greek cinema has started to produce fiction movies, creating its basic genres, such as comedy, drama, action and melodrama.During the period 1928-1932 Greek cinema was able to produce movies which were at the same level or even competitive to foreign productions. However, the lack of technical means, the popularity of the sound cinema abroad, the preference that the Greek audience showed in foreign movies, the lack of any financial support from the state and the political and social circumstances in Greece were the reasons why Greek cinema did not develop itself at all during the years 1932-1939. The declination of Greek cinema continued in the 1940's, during the Second World War. Very few movies were produced between the years 1940-1945.After the end of Second World War, new production companies, new directors and new distributors appeared and played an important role in forming the Post-War Greek cinema. In the years 1945-1950 forty movies were produced from thirteen different production companies. Most of these movies were drama, melodrama and less comedies. During the next decades, Greek cinema reached its peak. Cinema became the main form of entertainment for the Greek people of all social classes. Greek movies though were popular especially to the lower social class.