Seramik eğitiminde gözlem-çözüm ilkeli yeni biçime geçiş yönteminin değerlendirilmesi

Abstract

Tarih öncesi dönemlerden, günümüze değin nesnenin rolü birey için durmaksızın değişmiştir. Başlarda bireyin hayatta kalma amacına hizmet eden nesne, daha sonra değişen yaşam koşulları ile birlikte hem ticari bir meta hem de sanatçı için en önemli araç haline gelmiştir. 19. yüzyılda gerçekleşen teknolojik keşifler, psikoloji alanında ortaya konan gelişmeler, üretimde makineleşmenin getirdiği bolluk, insanın nesneye ve doğaya olan bakış açısını değiştirmiştir. Artık nesne araç olmaktan çıkıp, yaratıcı birey için bir kaynak haline gelmiş, çevresiyle olan ilişkileri sorgulanmaya başlanmıştır. Gestalt Psikolojisinin ortaya atılması ve Almanya'da kurulan Bauhaus okulunda öğretim modeli olarak uygulanması ile birlikte, Bauhaus öğrencileri temel eğitim dersleri kapsamında doğal ve yapay nesneleri etüt ederek yeni biçim araştırmaları yapmışlardır. Nesnelerin gözlemsel etüdüne ve kişisel yorumlar ile yeni biçim yaratmaya dayalı bu yöntem, günümüzde Bauhaus ekolünü benimsemiş eğitim kurumlarının programlarında yer almaktadır. Nesneler, her bireyin zihninde farklı anlamlar ifade etmektedir. Bireyin kimliği ve tecrübeleri nesneleri herkesten farklı algılamalarını sağlamaktadır. Bu sebeple, yaratım sürecinde uygulanan yöntem herkes için aynı olsa bile, algı ve kişisel yorumların değişmesi sebebiyle birbirinden farklı, özgün yapıtlar ortaya çıkmaktadır. Çalışma kapsamında, doğal ya da yapay kaynaklardan yola çıkılarak uygulanan gözlem-çözüm ilkeli yeni biçime geçiş yöntemi MSGSÜ Seramik ve Cam Tasarımı Bölümü ve ilgili diğer disiplinler özelinde incelenmiştir. İnceleme sonucunda farklı disiplinlerden öğrencilerin izledikleri yollar karşılaştırma yapılarak kapsam dâhiline alınmıştır.

From prehistoric times to the present day, the role of the object has constantly changed for the individual. Initially, the object that served the individual's purpose of survival has become the most important tool for both a commercial commodity and the artist, with later changing living conditions. The technological discoveries occured in the 19th century, the developments in the field of psychology, the abundance of mechanization in production, changed the perspective of man to object and nature. Whereupon the object is no longer a tool, it has become a resource for the creative individual, and its relations with the environment have begun to be questioned. With the introduction of Gestalt Psychology and its application as a teaching model at the Bauhaus school in Germany, Bauhaus students have studied new forms by studying natural and artificial objects within the scope of vorkurs courses. This method, based on observational etude of objects and creating new forms with personal interpretations, is now included in the programs of educational institutions that have adopted the Bauhaus school. Objects express different meanings in each individual's mind. The identity and experience of the individual enables them to perceive objects differently than anyone else. For this reason, even though the method applied in the creation process is the same for everyone, different and original works emerge in consequence of the change of perception and personal interpretations. Within the scope of the study, the transformation method of observation-resolution based new forms applied by students from nature or artificial sources was examined. As a result of the research, the paths followed by students from different disciplines were included in the study by comparison. The selected departments are MSGSU Ceramics and Glass Design Department and other related disciplines.