Türk resim sanatında 1914 kuşağı ve sonrası manzara resminde insan ve doğa ilişkisi

Abstract

Türk resminin gelişiminde payı olan Batı sanatı ile Türk sanatının sentezlenmesinde başlıca katkısı olan Türk asker ressamlarında, 1914 kuşağından itibaren Batı resminin etkisi tam anlamıyla görülmeye başlamıştır. Sanatçılar, doğayı gördüklerinden çok kendi kişisel üsluplarıyla yorumlamışlar fakat doğadan kopmamış, onu bir öğretmen olarak görmüşlerdir. Kendi yaşam kültürünü, sanatçılar, dönemleri içinde resmeden Türk Sanatının ustaları Batı'dan gelen İzlenimcilik etkileri ile açık havada çalışmaya başlayarak, günlük hayat ve toplumsal gerçekçilik temalarını konu olarak işlemeye başlamışlardır. Doğa ve insanı bir bütün olarak ele almışlardır. Günümüze doğru, dönemsel olarak incelediğimizde, doğa ve insan teması daha kişisel ifadeci bir tutum almıştır. Konu, üzerinde yapılan araştırmalarda belirlenen kaynaklardan alınan görsellere bakılarak dönem ressamlarının eserlerindeki kompozisyon, desen, açık-koyu, renk armonileri, figür ve dış mekân konuları altında incelenmiştir. Sonuç olarak, elde edilen veriler doğrultusunda ''1914 Kuşağı'' ve sonrasını, Türk resminde doğa – insan ilişkisi üzerinden irdeleyip, farklı eğilimleri ve tavırları, sanatçıları karşılaştırarak form, içerik ve plastik sorunlar ilişkisiyle incelemiş ve elde edilen bilgiler ile kendi çalışmalarımdaki plastik ve içeriksel çözümlemeler arasında ilişki kurulmuştur.

The Military painters, who contributed to the synthesis of Western and Turkish art and to the development of Turkish painting, are briefly mentioned. From the 1914 Generation to the present, the influence of the Western painting had been seen strongly and the nature is interpreted with their own personal style rather than what they see, but they have not broken away from nature and have seen it as a teacher.The masters of Turkish art, which depicts their own culture of life within the period, began to work in the open air with the effects of Impressionism from the West and started to treat the themes of daily life and social realism. They considered nature and people as a whole. When we look at periodically to the present, nature and human contact have taken a more personal expression.The visuals gathered in parallel with the sources determined in the researches on the subject and the works of the artists of the periods were examined under composition, drawing, light-dark, color harmonies, figure and outdoor subjects. As a result, in the light of the data obtained, i examined the `1914 Generation` and post period in Turkish painting through the relationship between nature and human, comparing the different tendencies and behaviors with the artists with the relation of form, content and plastic problems and the relationship between the plastic and contextual analyzes in my own studies.