Online bankacılık suçlarına ilişkin ceza dava dosyalarının incelenmesi
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Bu çalışmanın amacı; online bankacılık suçlarına ilişkin ceza dava dosyalarını inceleyerek literatüre katkı sağlamaktır. Çalışma iki ana kısımdan oluşmaktadır. Birinci kısımda; Türk Ceza Kanunun'daki (TCK) bilişim suçları maddeleri, online bankacılık, kişisel bilgi hırsızlığı yöntemleri, ilgili araştırmalar konu başlıkları altında bilgiler yer almaktadır.İkinci kısım ise; bulgular, sonuçlar ve öneriler bölümlerinden oluşmaktadır. Araştırmanın örneklemini İstanbul ili sınırları içerisinde bulunan Bakırköy, Kadıköy, Sultanahmet ve Pendik Adliyeleri olmak üzere dört adliyedeki toplam yirmi bir ceza mahkemesi ile İstanbul Emniyet Müdürlüğü'nde faaliyet gösteren Bilişim Suçları ve Sistemleri Şube Müdürlüğü oluşturmaktadır. Veri toplama süreci, 2011 yılının Mayıs-Haziran ayları ile 2012 yılının Mart-Nisan ayları içerisinde gerçekleşmiştir. Elde edilen elli dört dosyadan ?online bankacılık suçları ile ilişkili dava dosyalarını inceleme anketi?ne göre veriler toplanmıştır. Bu araştırma için nicel araştırma modeli uygulanmış ve ölçütlerin sıklıkları dikkate alınmıştır. Araştırma sonucunda elde edilen veriler, frekanslar ve yüzdeler hesaplanarak çözümlenmiştir. Bu hesaplamalar için Microsoft Excel 2010 paket programı kullanılmıştır.Araştırma sonucunda 334 erkek, 24 kadın olmak üzere toplam 358 kişinin suça karıştığı tespit edilmiştir. Suça konu olan toplam para miktarın ise 3 milyon 700 bin TL olarak belirlenmiştir. Tüm dosyalar içinden Internet Protocol (IP) numarası tespit edilen 41 dosya bulunmuştur. IP numarası belirlenemeyen dosya sayısı 15'dir. Adliyelerde elde edilen dosyaların 27'sinde suç yöntemi belirlenememiştir. 20 dosyada ise dava hazırlık süresinin 24 ay ve 24 aydan fazla olduğu tespit edilmiştir. Elde edilen verilerde dijital delillerin ve bilişim uzmanı raporlarının az olduğu görülmüştür.Bu sonuçlar ışığında; adli makamların bilişim suçlarına karşı özel olarak yapılanması, dijital delileri elde etmeye yönelik çalışmalarının artması gerektiği, sahte belgelere karşı kurumların ve şirketlerin gerekli önlemleri alması, bilişim uzmanlarının dava hazırlık aşamasında etkin olması, dava hazırlık süresinin kısaltılması adına kurumlar arası yazışmaların güvenli ağlar üzerinden gerçekleşmesi önerileri yapılabilir. The aim of this study is to contribute to the literature by investigating criminal case files related to online banking crimes. The study consists of two main parts. The first part includes the articles of computer crimes in Turkish criminal law, online banking, theft of personal information methods, and related researches.The second part consists of material-method; findings, results, and suggestions. The sample of the research is derived from 21 criminal courts in 4 district judiciaries ? included Bakırköy, Kadıköy, Sultanahmet, and Pendik Courthouses ? and computer crimes - systems branch in İstanbul Police Department. The process of data acquisition is conducted in May-June 2011 and March-April 2012.Data is gathered from 54 obtained files according to investigation criteria of case files related to online banking crimes. Quantitative research pattern is applied to this study and frequency of criteria is considered. The data obtained from this study is analyzed using frequencies and percentages. Microsoft Excel 2010 software package is used for these analysis. As a result of the research, it is confirmed that totally 358 people - 334 of them are male and 24 female ? have been involved in crime. Of all files, IP (Internet Protocol) numbers of 41 files are determined and the number of files with unknown IP is 15. Crime methods of 27 files gathered from courthouses cannot be determined. It is confirmed that the case preparation of 20 files is 24 months and longer. It is seen that digital proofs and the reports of digital forensics specialists are inadequate.In the light of these results, it can be suggested that judicial authorities should reorganize against computer crimes, the efforts on obtaining digital proofs should be increased, institutions and companies should take necessary precautions against false documents, digital forensics specialists should be effective during preparation stage of cases, and interinstitutional correspondences should be made on secure networks.
Collections