Lexico-grammatical features of English as a lingua franca: A corpus-based study on spoken interactions

Abstract

İngilizcenin bir dünya ortak diline (Lingua Franca) dönüşmesi kaçınılmaz olarak kullanımında dilbilimsel sapmalar ve yenilikler ortaya çıkarmıştır. Anadilleri tamamen farklı olan konuşucularının gereksinim ve tercihleri sonucu ortaya çıkan bu yeni kullanımlar genel olarak sözcük-dilbilgisel ve sesletim özellikleri olarak tanımlanabilir ve bunlar ortak dil olarak İngilizce iletişimi çalışmalarının temel alanlarından birini oluşturmaktadır. Lingua Franca İngilizcesinin ortak ve sistematize edilmiş kullanımlarını ve bunların olası kodlamalarını araştırmak alandaki başlıca araştırmaların odağı haline gelmiştir. Bu çalışma, Lingua Franca olarak İngilizcenin sözel etkileşimlerini sözcük-dilbilgisi düzeyinde araştıran bütünceye dayalı bir çalışmadır. Bütünce 10 saat 47 dakikalık kaydedilmiş konuşma ve 93,913 kelimelik çözümlenmiş veriden oluşmaktadır. Bütünce 54 konuşma olayıyla toplanmıştır; bunlardan 29 tanesi ikili görüşme, kalan 25 ise odak grup toplantısıdır. Çalışmanın katılımcıları 2012-2013 akademik yılında İstanbuldaki 4 devlet ve 6 vakıf üniversitesinde kayıtlı olan Erasmus öğrencilerinden oluşmaktadır. Katılımcıların sayısı 79 olup, 24 anadil temsil edilmiştir. Bu anadiller söyledir: Arapça, Azerice, Basque, Bulgarca, Kanton Çincesi, Çince, Çekçe, Danca, Flemenkçe, Fransızca, Galikyaca, Almanca, Yunanca, İtalyanca, Korece, Litvanyaca, Mandarin Çincesi, Polonyaca, Portekizce, Slovakça, İspanyolca, Surinam Dili, Türkçe, ve Ukraynaca. Çalışma, Lingua Franca konuşucularının sözlü iletişimlerinde anadil olarak İngilizce konuşucularından farklı olarak kullandıkları sözcük-dilbilgisel özellikleri üzerinde durmuştur. Bu özellikler Lingua Franca olarak İngilizce kullanımı araştırmalarında sıklıkla kullanılmış geniş zaman 3. tekil şahıs –s, ilgi zamirleri 'who' ve 'which', belirli ve belirsiz tanımlık kullanımı, eklenti sorularının kullanımı, edatların kullanımı, anlamsal genişlik belirten fiillerin kullanımı, mastar yapıların kullanımı ve açıklık özelliğidir (Seidlhofer, 2004; Cogo and Dewey, 2012). Sonuçlar araştırılan sözcük-dilbilgisel yapıların kullanımında standart anadil olarak İngilizceden farklılık gösterdiğini ortaya koymaktadır. Çalışma, aynı zamanda Lingua Franca olarak İngilizce farkındalığı gelişmiş bir İngilizce öğretimi ve alanda yapılabilecek ileriye yönelik araştırmaları da tartışmayı amaçlamaktadır.

The growth of English into a lingua franca has inevitably created linguistic deviations and innovations in the use of English. These emerging uses that result from the needs and preferences of speakers whose mother tongues are all different can be broadly identified as lexico-grammatical and pronunciation features and they compose one of the main arteries of study in English as lingua franca communication. In an effort to investigate shared and systematized uses of English as a lingua franca and their possible codification have formed the focus of considerable research in the field. The present study is a corpus-based study which investigates the lexico-grammar of spoken ELF interactions. The corpus consists of 10 hours 47 minutes of recorded speech and 93,913 words of transcribed data. It is compiled by means of 54 speech events, 29 interviews and 25 focus group meetings. The participants of the study are incoming Erasmus students, enrolled in 4 state and 6 foundation universities in Istanbul in the 2012-2013 academic year. The number of participants is 79, with 24 first languages (L1s) represented. These L1s are namely Arabic, Azerbaijan, Basque, Bulgarian, Cantonese, Chinese, Czech, Danish, Dutch, French, Galician, German, Greek, Italian, Korean, Lithuanian, Mandarin Chinese, Polish, Portuguese, Slovak, Spanish, Suriname, Turkish, and Ukrainian. The study investigates whether there are variations from standard ENL forms with respect to the use of: 3rd person present tense –s, the relative pronouns 'who' and 'which', definite and indefinite articles, tag questions, prepositions, verbs that denote semantic generality, infinitive constructions, and explicitness, as have been outlined in ELF research (Seidlhofer, 2004; Cogo and Dewey, 2012). The results indicate that there are variations from standard ENL varieties with respect to the use of investigated lexico-grammatical units. The study further aims to discuss implications for an ELF-aware pedagogy in English language teaching and further research in the field.