Ekstraksiyon yöntemlerinin bitkilerin antimikrobiyal aktivitesine etkisinin incelenmesi

Abstract

Bu çalışmanın amacı, farklı ekstraksiyon yöntemlerinin (çalkalama, maserasyon ve soxhlet) bitkilerin antimikrobiyal aktivitesine etkisini test etmektir. Tıbbi ve aromatik özelliğe sahip olan Zingiberaceae familyasından üç faklı rizom zencefil (Zingiber officinale), havlıcan (Alpinia officinarum) ve zerdeçal (Curcuma longa) ile çalışılmıştır. Bitki örneklerinden özütler, çalkalama ve maserasyon için % 70 etanol kullanılarak, soxhlet için petrol eteri, n-hekzan, kloroform, aseton, metanol ve su ile ekstrakte edildikten sonra antimikrobiyal aktivitesi belirlenmiştir. Bu özütler, 18 farklı mikroorganizmaya (Bacillus subtilis DSMZ 1971, Enterobacter aerogenes ATCC 13048, Enterococcus faecalis ATCC 29212, Enterococcus faecium, Escherichia coli ATCC 25922, Klebsiella pneumoniae, Pseudomonas aeruginosa DSMZ 50071, Pseudomonas fluorescens P1, Salmonella enteritidis ATCC 13075, Salmonella infantis, Salmonella kentucky, Salmonella typhimurium SL 1344, Staphylococcus aureus ATCC 25923, Staphylococcus epidermidis DSMZ 20044, Listeria innocula, Listeria monocytogenes, Enterococcus durans ve Candida albicans DSMZ 1386) karşı test edilmiştir. Çalışmada, minimum inhibisyon konsantrasyonu (MİK) ve minimum bakterisidal/fungisidal konsantrasyonu MBK/MFK testleri kullanılmıştır. Elde edilen sonuçlar; bitki örneklerinden aktif madde ekstraksiyon yönteminin etkiyi nasıl değiştirdiğini açıkça ortaya koymaktadır. Bu sebeple bitki kökenli bileşiklerin anti-infektif özellikleri ile ilgili yapılacak herhangi bir araştırmada tek bir yöntem ile ekstraksiyon yerine, birden fazla ekstraksiyon yönteminin kullanılması önem arz etmektedir.

The purpose of this study is to investigate the effects of different extraction methods (agitation, maceration and soxhlet) on the antimicrobial activity of plants. Zingiberaceae family, which has medicinal and aromatic properties, has been studied with three different rhizomes ginger (Zingiber officinale), galangal (Alpinia officinarum) and turmeric (Curcuma longa). The extracts of plant samples were prepared by 70% ethanol for agitation and maceration, and by petroleum ether, n-hexane, chloroform, acetone, methanol and water for the soxhlet. These extracts have been tested against 18 different microorganisms (Bacillus subtilis DSMZ 1971, Enterobacter aerogenes ATCC 13048, Enterococcus faecalis ATCC 29212, Enterococcus faecium, Escherichia coli ATCC 25922, Klebsiella pneumoniae, Pseudomonas aeruginosa DSMZ 50071, Pseudomonas fluorescens P1, Salmonella enteritidis ATCC 13075, Salmonella infantis, Salmonella kentucky, Salmonella typhimurium SL 1344, Staphylococcus aureus ATCC 25923, Staphylococcus epidermidis DSMZ 20044, Listeria innocula, Listeria monocytogenes, Enterococcus durans and Candida albicans DSMZ 1386) In this study, minimum inhibitory concentration (MIC) and minimum bactericidal/fungicial concenration (MBC/MFC) methods were used.Obtained results; clearly demonstrates how the method of extracting active ingredients from plant samples changes the activity. For this reason, it is important to use more than one extraction method instead of extraction by a single method in any research related to the anti-infective properties of plant-derived compounds.