Gençlik Hizmetleri ve Spor İl Müdürlüğü`nde görev yapan antrenörlerin mobbing düzeyleri ile örgütsel bağlılıkları arasındaki ilişkinin incelenmesi

Abstract

Bu araştırma Gençlik Hizmetleri ve Spor İl Müdürlüklerinde görev yapan antrenörlerin mobbing düzeyleri ile örgütsel bağlılıkları arasındaki ilişkiyi tespit etmek amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu; İç Anadolu Bölgesinde yer alan onüç, GHSİM'nde görev yapan 494 gönüllü katılımcı oluşturmaktadır. Araştırma, betimsel analiz modelinde yapılan nicel bir çalışmadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından geliştirilen Kişisel Bilgi Formu, Einarsen ve Raknes (1997) tarafından geliştirilen ve Türkçe uyarlaması Karaahmet ve arkadaşları (2013) tarafından yapılan Olumsuz Davranışlar Anketi Türkçe Formu (NAQ-TR), Balay (2000) tarafından geliştirilen Örgütsel Bağlılık Ölçeği` kullanılmıştır. Verilerin analizinde Kolmogorov-Smirnov ve Shapiro-Wilk normallik testleri ile verilerin normalliği test edilmiş verilerin karşılaştırılmasında iki grup arasındaki fark bağımsız örneklem t testinin non parametrik karşılığı olan Mann Whitney U testi, ikiden fazla grup ortalamalarında karşılaştırmalarında tek yönlü varyans analizinin non parametrik karşılığı olan Kruskal Wallis H testi uygulanmıştır. Test edilen verilerde farklı olan grubu bulmak için Bonferroni çoklu karşılaştırma testi yapılmış, ölçek puanlarında ilişkiyi irdelemek için korelasyon analizi uygulanmıştır. Bulgular neticesinde cinsiyet değişkenine göre örgütsel bağlılık alt boyutları arasında herhangi anlamlı bir farklılık tespit edilememişken, medeni hal, yaş ve mesleki kıdem değişkenlerine göre anlamlı fark tespit edilmiştir. GHSİM görev yapan antrenörlerin mobbinge maruz kalma düzeylerinde cinsiyet ve medeni durum değişkenleri açısından anlamlı fark bulunmazken, yaş ve mesleki kıdem değişkenlerine göre fark anlamlı olarak tespit edilmiştir. Sonuç olarak; GHSİM görev yapan antrenörlerin örgütsel bağlılık düzeyleri orta düzeyde iken mobbinge maruz kalma düzeylerinin düşük olduğu tespit edilmiştir. Örgütsel bağlılık ölçeği ile mobbing arasındaki ilişki göz önüne alındığında istatistiksel olarak anlamlı, negatif yönlü ve orta düzey bir ilişki tespit edilmiştir. Bu sonuçlardan yola çıkılarak söylenebilir ki mobbinge maruz kalma düzeyi düşük antrenörlerin örgütsel bağlılık düzeyi yükselir.Anahtar Kelimeler: Gençlik Hizmetleri, Örgütsel Bağlılık, Mobbing

This research was carried out to determine the relationship between the mobbing levels and the organizational commitment of the coaches of the Provincial Directorates of Youth Services and Sports (PDYSS). The study group consist of thirteen province in the Central Anatolia Region and 494 volunteer participants working in (PDYSS). The research is a quantitative study conducted in descriptive analysis model. The Personal Information Form developed by the researcher and the Turkish Version of the Negative Act Questionnaire (NAQ-TR) developed by Karaahmet et al. and Organizational Commitment Scale developed by Balay (2000) was used. In the analysis of the data, Kolmogorov-Smirnov and Shapiro-Wilk tested the normality of the data with normality tests. In the comparison of the data, Mann Whitney U test which is the non-parametric equivalent of the independent sample t test was used, in comparison of more than two groups, Kruskal Wallis H test was used for the non-parametric equivalent of one-way analysis of variance. Bonferroni multiple comparison test was used to find the different group in the data tested, and correlation analysis was applied to examine the relationship in scale scores. As a result of the findings, no significant difference was found between the organizational commitment sub-dimensions according to gender variable, there were significant differences between marital status, age, and professional seniority. While there was no significant difference in terms of mobbing levels, gender and marital status variables of the coaches working in PDYSS, the difference was found to be significant according to age and professional seniority variables. As a result; while the organizational commitment levels of the PDYSS coaches were moderate, the level of exposure to mobbing was found to be low. When the relationship between the organizational commitment scale and mobbing was considered, a statistically significant, negative and medium level relationship was found. From these results, it can be said that the level of organizational commitment of coaches with low level of negative behaviour increased.Key Words: Youth Services, Organizational Commitment, Mobbing