Parçalanmış ve çekirdek aileye sahip çocukların yalnızlık düzeylerinin farklı değişkenler açısından karşılaştırılması: Karaman örneği

Abstract

Değişen toplumsal yapıyla birlikte ülkemizde parçalanmış aile sayısında sürekli artış olmaktadır. Parçalanmış aile çocukları parçalanma sonucunda ebeveynlerinin birinden veya her ikisinden ayrı yaşamak zorunda kalmaktadır. Araştırmamızda parçalanmış aile çocukları ve çekirdek aile çocuklarının yalnızlık düzeyleri, akademik başarıları, devamsızlık sayıları, disiplin kuruluna yönlendirilme sayıları, sosyal medyada ve teknolojik aletlerle vakit geçirme süreleri karşılaştırılmıştır. Bunun yanında çocukların yaşları, cinsiyetleri, sınıf düzeyleri ve ailelerinin aylık gelirleri ile; yalnızlık düzeyleri, akademik başarıları, devamsızlık sayıları, disiplin kuruluna yönlendirilme sayıları, sosyal medyada ve teknolojik aletlerle vakit geçirme süreleri arasında farklılaşma olup olmadığı incelenmiştir.Karaman il merkezinde eğitim-öğretime devam eden 99 parçalanmış aile çocuğu, 200 çekirdek aile çocuğu toplam 299 öğrenci üzerinde yapılan çalışmada 1980 yılında Russel, Peplau ve Cutrona tarafından geliştirilen `UCLA Yalnızlık Ölçeği` ve `Kişisel Bilgi Formu` kullanılmıştır.Verilerin SPSS 22.0 paket yazılım programı ile analiz edilmesi sonucunda, parçalanmış aile ve çekirdek aile çocuklarının yalnızlık puanları arasında anlamlı bir fark olduğu ve parçalanmış aile çocuklarının daha fazla yalnızlık hissi yaşadıkları sonucuna ulaşılmıştır.

Along with the changing social structure, the number of fragmented families in our country is constantly increasing. Fragmented family children have to live apart from one or both of their parents as a result of fragmentation.In our study, loneliness levels, academic achievements, number of absence, number of directed to the disciplinary committee, spending time on social media and technological devices were compared. In addition, whether there is any difference between their age, gender, class levels and monthly income of their families and levels of loneliness, academic achievements, number of absence, number of directed to the discipline committee, spending time on social media and technological devices was analyzed.In the study conducted on 299 students, 99 fragmented family children and 200 nuclear family children who continue their education in Karaman city center, `UCLA Loneliness Scale` and `Personal Information Form` which were developed by Russel, Peplau and Cutrona in 1980 were used.As a result of analyzing the data with SPSS 22.0 package software program, it was concluded that there was a significant difference between the loneliness scores of the fragmented family and nuclear family children, and the fragmented family children experienced more loneliness feeling.