Temel eğitim kurumlarındaki Afgan uyruklu öğrencilerin sosyal entegrasyonunda okulun yeri: Karaman örneği

Abstract

Bu çalışma, Karaman ilindeki temel eğitim kurumlarında eğitimlerine devam eden Afgan uyruklu öğrencilerin sosyal entegrasyonunda okulun yerini ortaya koymayı amaçlayan nitel bir araştırmadır. Çalışma grubunu amaçlı örnekleme tekniklerinden olan ölçüt örnekleme tekniğine göre Karaman ilinde bulunan 4 ortaokulda eğitimlerine devam eden 5. ve 8. sınıf aralığında 14 ortaokul öğrencisi oluşturmaktadır. Veri toplama sürecinde çeşitleme yapılmış, yarı yapılandırılmış görüşme ve katılımlı yapılandırılmamış gözlem teknikleri kullanılmıştır. Görüşmelerde katılımcılara, hazırlanan 8 soruluk yarı yapılandırılmış görüşme formundaki sorular sorulmuş, ses kayıt cihazına kaydedilerek sonrasında yazılı metne çevirilmiştir. Gözlemler ise `Gözlem Kontrol Listesi` vasıtasıyla Karaman ilindeki bir ilkokulda yapılmıştır. Verilerin analizinde ise betimsel analiz ve içerik analizi kullanılmıştır. Araştırma sürecinde elde edilen kavramlardan yola çıkılarak temalar oluşturulmuştur.Okulların, Afgan uyruklu öğrencilerin sosyal entegrasyonlarına katkısı ile ilgili olarak araştırma sonucunda Türkiye'de kalma sürelerinin, okula devam etme sürelerine yansıdığından olumlu etkisi olduğu, Türkiye'ye gelme yaşlarıyla ilgili olarak, görüşme yapılan öğrencilerin ülkeye geliş yaşlarının 9-11,5 yaş aralığında olduğundan herhangi bir katkısı olmadığı belirlenmiştir. Okulun, dil öğreniminde ve öğrenilen dilin pekiştirilmesinde, arkadaşlık ilişkilerinin oluşumunda ve var olan mahalle arkadaşlığı ilişkilerinin pekiştirilmesinde olumlu katkıları olduğu, okul çevresinin ve öğretmen tutumlarının olumlu olduğu, eğitim sistemleri arasındaki farkların Afgan uyruklu öğrencilerin sosyal entegrasyonunda anlamlı bir etkisi olmadığı; ancak öğretmen tutumlarının önemli olduğu, sığınmacı çocukların topluma aidiyet duygularının gelişmemesinden kaynaklı akademik beceri gerektiren meslekleri tercih etmediklerinin geçerli olmadığı, aksine okulların çocuklardaki gelecek beklentilerini desteklediği, Afgan uyruklu öğrencilerin okuldaki deneyimlerini aileleriyle paylaşmalarının onların dil öğrenimine kısıtlı da olsa katkı sağladığından ailelerin sosyal uyumlarına etki ettiği sonucuna varılmıştır.Anahtar Kelimeler: Afgan Uyruklu Çocuklar, Temel Eğitim Kurumları, Sosyal Entegrasyon, Eğitim, Ortaokul, Afgan Öğrenciler, Karaman.

This study is a qualitative study aimed at revealing the place of the school in social integration of Afghan students who continue their education in basic education institutions in Karaman province. The study group consists of 14 secondary school students in 5th and 8th grade according to the criterion sampling technique, which is one of the purposeful sampling techniques which continues education in 4 secondary schools in Karaman. The data collection process was diversified, semi-structured interview and participatory unstructured observation techniques were used. During the interviews, the participants were asked the questions in the semi-structured interview form with 8 questions. It was then recorded on the voice recorder and then translated into written text. Observations were made in an elementary school in the province of Karaman through the `Observation Checklist`. Descriptive and content analysis were used for data analysis. Themes have been created based on the concepts obtained during the research process. As a result of the research conducted on the contribution of schools to the social integration of Afghan students, it has been determined that the duration of their stay in Turkey positively affects their attendance periods of school. With regard to the age to come to Turkey, it was determined that there is no contribution because of the students, who were interviewed, were between 9-11,5 years of age when they came to Turkey. It has been found that the school has positive contributions in language learning and in the reinforcement of the language learned, the formation of friendship relations and the reinforcement of existing neighborhood friendship relations. In addition, it was found that the school environment and teacher attitudes were positive and the differences between the education systems did not have a significant effect on the social integration of Afghan students. On the other hand, it was concluded that teacher attitudes are important and it is not a valid argument that students do not prefer professions that require academic skills due to the lack of sense of belonging to society. On the contrary, it was concluded that schools support the future expectations of children and that the sharing of experiences in the school with their parents contributed to their language learning, social integration.Keywords: Afghan Children, Basic Education Institution, Social Integration, Education, Secondary School, Afghan Students, Karaman