Köpeklerde ethylene glycol ile oluşturulan akut toksikasyonların değişik alkol türevleri ile tedavi denemeleri
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
112 5. ÖZET Bu çalışmanın amacı, 30 adet köpek üzerinde, EG' ün farmakokinetiği ve toksisitesinde etanol ve 4 - MP'ün etkilerinin araştırılması; ve bu etkilerin karşılaştırılmasıdır. Üç eşit gruba ayrılan köpeklere 13 ml/kg AF mide sondasıyla verilmiş, bundan 3 saat sonra tedavi gruplarında (n2= 10, n3= 10) tedaviler uygulanmıştır. I. Grupta ( Kontrol m ) yalnız AF verilip, 3, 7, 24 ve 28. saatlerde birinci gün 27,5 ml/kg, ikinci gün 22 ml/kg iki eşit oranda İV % 0.9 NaCI uygulanmış, II. Grupta FTS' de hazırlanan etanol' ün % 20' lik solüsyonu 3. ve 7. saatlerde 27,5 ml/kg iki eşit dozda, 24. ve 48. saatlerde 22 ml/kg iki eşit oranda İ.V. verilmiştir. Etanol uygulamasını takiben aynı saatlerde % 5'lik NaHC03 8 ml/kg İ.V. ve İ.P. uygulanmıştır. III. Grupta 4 - MP'ün FTS' da % 5'lik solüsyonu 3. saatte 20 mg/kg, 24. saatte 15 mg/kg, 36. saatte 5 mg/kg İ.V. dozları verilerek, bunlarla birlikte % 5'lik NaHC03 8 ml/kg uygulanmıştır. 3, 7, 12, 24 ve 48. saatlerde klinik bulgular, idrar analizleri ve biyokimyasal değişiklikler belirlenmiş, ölen köpeklerin hemen, tedavi gruplarında ise ikişer köpeğin bir hafta sonra otopsileri yapılmıştır. Kontrol grubunda ve tedavi gruplarında ilk klinik belirtiler 1 - 3 saat içerisinde şekillenmiştir. Tedavi edilmeyenlerde belirgin hipotermi ( 24. saatte 37,02 ± 0,3 ) tablosu, taşikardi ( 48. saat 125 ± 4,7 ) ve taşipne ( 48. saat 36 ± 4,3 ) oluşmuş, her iki tedavi grubunda bu değerlerde önemli ( p< 0,01 ) düzelmeler görülmüştür. Kontrol grubunda PCV değerlerinde önemli artışlar bulunmuştur ( 48. saat 69 ± 8 ). Her iki tedavi grubun da uygulanan tedavi yöntemleriyle dehidrasyon dengesi düzeltilerek, İdrar pH'sında ortalama pH'larda düşüşler görülmüştür ( 5,5 ± 0,7 ). Etanol verilenlerde pH 5,8 ± 0,6' ya kadar düşerken, 4 - MP verilenlerde ise en düşük değer 6,2 ± 0,6 olarak bulunmuştur. Ca - Okzalat kristalleri Tedavi gruplarında giderek azalan113 sayıda köpekte bulunmakla birlikte, kontrol grubunda daha fazla sayıda köpekte gözlenmiştir. 4 - MP verilenlerde hippurat kristallerine 24 ve 48. saatlerde hiç rastlanmamış, kontrol grubunda ise bütün köpeklerde görülmüştür. Serum üre ve kreatinin değerlerine göre, böbrek fonksiyonlarının tedavi gruplarında önemli oranda düzeldiği görülmüştür. Kontrol grubunda 7. saatte ( 66,4 ± 16,5 ) başlayan üre artışı, etanol verilenlere göre (32,1 ± 10,7) önemli ( p<0,01 ) oranda yükselmiş, 4 - MP verilenlere göre ise bu saatte (6,8 ± 2) farklılık çok daha önemli bulunmuştur ( p<0,001 ). Kreatinin değerlerindeki farklılıklar da üre değerlerine paralel seyretmiştir. Ca++ oranlarının kontrol grubundaki düşük seviyeleri, etanol verilenlere göre 3., 7., ve 24. saatlerde P<0.05 düzeyinde önemli bulunurken, 48. saatte PO.001 düzeyinde önemli görülmüş. 4-MP verilenlere göre ise bu saatlerde ki farklılıklar daha önemli bulunmuştur (P<0,001). Serum Ca++ ise 4 -MP verilenlerde 7. saatte normal düzeyine ulaşmasına rağmen, etanol verilenlerde ise 24. saatte normal düzeyine ulaşmış, tedavi gruplarındaki Ca++ analizleri birbiri ile parelel seyretmiştir. Bu açıdan tedavi grupları arasında da önemli bir farklılık dikkati çekmemiştir. Histopatolojik çalışmalarla özellikle 4-MP ile yapılan tedavinin daha başarılı olduğu görülmüş, kontrol grubunda bu toksikasyona özgü bulgular belirlenmiştir. Serum üre düzeyine göre 4-MP ile tedavide 7. saatte iyileşme görülürken, etanol ile tedavide bu değerlerde düzelme görülmemiş, glikoz seviyesi 4 -MP verilenlerde 24 saatte düzelmesine rağmen, etanol verilenlerde ise 48. saatte düzelebilmiştir. Yukardaki bulgulara ve nekropsi bulgularına göre akut EG toksikasyonlannın erken dönemlerde yapılacak tedavisinde, 4 - MP'ün daha erken düzelme sağlaması, hospitalizasyon süresini kısaltması ve uygulama kolaylıkları gibi avantajları nedeniyle etanol' e göre daha uygun bir antidot olduğuna karar verilmiştir. 114 6. SUMMARY This study was aimed at comparing and investigating the effect of ethanol and 4 - MP on the EG toxicity induceed 30 dogs. Dogs divided in to 3 equal groups and AF was given at the dose of 13 ml/kg by means of gastric tube. First group ( Control ) was left without treatment, second group (ethanol) was given ethanol and NaHCCb ( % 5 ) and third group was given 4 - MP and NaHC03 ( % 5 ). All animals in the control group received % 0.9 NaCI at the dose of 27.5 ml /kg first day, 22 ml/kg second day I.V. at 3., 7., 24. and 28. hours of EG toxication. Animals in the second group received İ.V. % 20 ethanol dilueted in % 0.9 NaCI at the dose of 27,5 ml/kg at 3. and 7. Hours, 22 ml/kg at 24. and 28. post EG toxication. The third group was given % 5 4 - MP dilueted in % 0,9 NaCI dose of 20 mg/kg at 3., 15 mg/kg at 24. Hours, 5 mg/kg 36. hours İ.V. post EG toxication. Secon and Third group also received % 5 NaHCCb at the dose of 8 ml/kg İ.V. Clinical signs, urine and biochemical analyses performed at 3., 7., 12., 24 and 48. hours of the EG toxication. Necropsy was also careed out on 2 dogs from each group. First clinical signs observed in all groups between first and third hours post EG toxication. A significant ( p<0,01 ) hypothermia ( 24. hours 37,02 ± 0,3 ), tashicardia ( 48. hours 125 ± 4,7 ), tashypnea ( 48. hours 36 ± 4,3 ) were detected in control group. No changes were seen in treatment groups. PCV level was significantly in control group ( 48. hour 69 ± 8 ) whereas this was corrected in the treatment groups. Urine pH decreased in all groups ( 5,5 ± 0,7 ). pH ( 5,8 ± 0,6 ) was in ethanol treated animals, 6,2 ± 0,6 in 4 - MP treated animals. An increased number of Ca-oxalate crystals were seen in control groups. While the number of Ca-oxalate crystals decreased treatment grops. Hippurate crystals were not detected at 24 and 48. hours post EG toxication in 4 MP groups while all the animals in the control group had this crytals in the urine.115 Renal functions were brought to the normal in treatment groups according to the serum urea and creatinin level. Ürea concentration begun to increase at 7 th hours ( 66,4 ± 16,5 ), and this was significantly ( p<0,001 ) higher than the concentration abtained for ethanol ( 32,1 ± 10,7 ) treated group and 4 - MP ( 6,8 ± 2 ) treated group. 7 hours after EG toxications serum urea was normal in 4 - MP treated group whereas this not observed in ethanol treated group. The same observations were made for creatinin concentration. Serum Ca concentrations in control group significantly (3., 7., 24. hours p<0,05 and 48. hours p<0,001 ) lower than the level of ethanol and 4 - MP. Concentration of serum Ca was corrected 7. hours of 4 - MP treatment and 24 hours of ethanol treatment. Glucose level was normal 24 hours after 4 - MP treated group, 48 hours after ethanol treated group. At necropsy pathological changes were observed in control group and no significant changes observed in treatment groups. İn conclusion, 4 - MP treatment was found to be an effective antidote comparing ethanol, because of short lenght of hospitalisation, easeness of application and early response to the treatment.
Collections